De rolverdeling binnen het huishouden tussen man en vrouw is een interessant onderwerp. Ongeacht of de vrouw of man werkt, of allebei, spendeert de vrouw over het algemeen de meeste tijd aan het verzorgen van de kinderen en het huishouden. Verschillende theorieën gaan hierover. Een van de eerste benaderingen is de resource benadering. Hulpmiddelen zoals inkomen, beroep, onderwijs en tijd worden als het ware ingewisseld voor het huishouden. De gender role ideology model stelt dat de meningen en overtuigingen wat betreft sekserollen verantwoordelijk zijn voor de verdeling van het huishouden. Het life-course perspective legt de nadruk op de effecten van timing, volgorde en lengte van lengte van levensgebeurtenissen, zoals trouwen en een kind opvoeden.

Deze theorieën nemen aan dat de verdeling van het huishouden een onveranderlijke overeenstemming is tussen de echtgenoten. Er is echter weinig aandacht besteed aan het idee dat de verdeling ook actief besproken kan worden. Daarom wordt er een interaction-based approach geïntroduceerd. Een belangrijk onderdeel van deze benadering is het idee dat sekserollen behouden blijven in de maatschappij en het dagelijks leven en dat de verschillende rollen vooral in interacties naar voren komen.

Het doel van het onderzoek is om meer kennis te vergaren over het hypothetische conflict over het verdelen van taken. Er wordt gesteld dat in een conflict over de verdeling van het werk altijd een echtgenoot (de “aanklager”) verandering wil, terwijl de andere echtgenoot (de “verdediger”) evenwicht wil behouden. Andere literatuur maakt dit onderscheid echter niet. Het begrip over asymmetrisch conflict is tot nog toe onduidelijk. Vandaar dat het tweede doel is dat er meer inzicht komt naar de asymmetrische conflictstructuren. Er wordt gekeken naar de conflictkwesties: waar maken stellen ruzie over, met betrekking tot taakverdeling? Ook kan er sprake zijn van contention issues (strijdlustige, fanatieke kwesties). Deze kwesties roepen woede en wantrouwen. Om de conflicten te begrijpen wordt er gekeken naar demand/withdrawal interactions (eis/terugtrekking interacties), een schadelijk interactiepatroon dat een belangrijke rol speelt in het conflict van rolverdeling. Ook wordt er gekeken naar de uitkomsten van conflict over de rolverdeling, behoud of verandering.

Echtelijke conflicten

Er zal minder conflict ontstaan over de (betaalde) baan van een van de echtgenoten dan over de rolverdeling binnen het huishouden, omdat de baan als een relatief constante factor zien wat gebonden is aan een contract. Bovendien wordt het huishouden als meer vervelend gezien dan het verzorgen van de kinderen. Dit heeft over het algemeen een meer belonend en plezierig gevoel dan klusjes om en rond het huis. Daarnaast is het een gevoelig punt om te klagen over het “teveel verzorgen” van je kind, aangezien het kan lijken alsof er niet om het kind gegeven wordt. Omdat vrouwen over het algemeen aan de meer oneerlijke kant zitten van de verdeling, wordt er verwacht dat de vrouwen vaker een verandering willen in de verdeling dan de mannen. Daarnaast hebben vrouwen vaker kritiek op het werk van de man (denk aan overuren) en hebben vrouwen meer kennis over de kinderen en het huishouden, waardoor er kritischer naar de mannen gekeken wordt dan andersom.

Eis/terugtrek interactie patronen

De eis/terugtrek interactie is het volgende. Wanneer een vrouw een verandering verlangt van de man, zoekt zij naar een verandering, terwijl de man waarschijnlijk een status quo wil behouden. Hij zal zich richten op wat hij normaal gesproken doet, en zelfs terugtrekken om een discussie te vermijden. De aanklager (de vrouw in dit geval) zet de verdediger (de man in dit geval) onder druk om een verandering te bewerkstelligen, maar hij wil geen discussie voeren die eventueel kan leiden tot veranderingen. In dit soort interacties is het over het algemeen zo dat de aanklager de vrouw is en de verdediger de man. Dit verschil kan uitgelegd worden door het verschil in relaties met anderen. Vrouwen zien zichzelf in relatie tot anderen, terwijl mannen zich onderscheiden van anderen. Mannen willen autonoom zijn en zijn gericht op succes, terwijl vrouwen meer op zoek zijn voor verbondenheid.

In wat voor structuur het conflict voorkomt, heeft veel te maken met welke rollen worden aangenomen. Vanuit een sociale structurele benadering wordt de man gezien als degene die het meest voordeel uit het huwelijk haalt, en daarom minder bereid is om de status quo te veranderen dan de vrouw, die minder tevreden is. Er zal eerder een vrouw-eis/man-terugtrek interactie voorkomen dan een man-eis/vrouw-terugtrek interactie.

Onderzoek 1

In het eerste onderzoek wordt gebruik gemaakt van open-einde vragen, zodat er meer verteld kan worden over privézaken. Terugtrekking kan gerapporteerd worden, wat minder snel zal voorkomen in een laboratorium setting. In het onderzoek werd er een situatie geschetst waarbij de aanklager ontevreden was met de tijdsindeling van de verdediger wat betreft (betaald) werk, het verzorgen van de kinderen en het huishouden.

Resultaten

Het komt vaker voor dat de vrouwen een verandering wil zien bij de mannen, dan andersom. Conflictkwestie is significant bij zowel de vrouwen als de mannen. Bij allebei de geslachten is er meer conflict over het huishouden dan over (betaald) werk en het verzorgen van de kinderen. Bovendien geven zowel mannen als vrouwen aan dat er vaker een vrouw-eis/man-terugtrek situatie is, dan een man-eis/vrouw-terugtrek situatie, maar alleen als de vrouw de aanklager is (dus wanneer de vrouw een verandering wil).

Onderzoek 2

Een vraag die onbeantwoord blijft is in hoeverre de verandering die verlangd wordt ook daadwerkelijk bereikt wordt. Over het algemeen is degene die de status quo verlangt, de verdediger, in het voordeel, omdat de situatie hierop is voortgebouwd. Een verdediger heeft dus meer te zeggen. Over het algemeen gaat de voorkeur uit naar het behouden van een balans, omdat verandering zorgt voor nieuwe dingen, een overgang, nieuwe regelingen en onzekerheid. Mensen gaan er van uit dat de overwegingen die eerder gemaakt zijn, goed zijn. Er is bovendien ook een kans dat er dingen kwijtgeraakt worden. Mensen hebben instinctief een aversie tegen verliezen, en kiezen daarom liever voor de status quo. In een bepaald conflict heeft de verdediger een kans op verlies en een aanklager een kans op winst. Om deze reden zal een aanklager sneller zwichten dan een aanklager, en sneller zijn doel niet bereiken.

Dwang kan twee kanten opwerken. Het kan zorgen voor het escaleren van een conflict, maar kan aan de andere kant ook gunstig werken voor een verandering in gedrag. Omdat vrouwen vaker iets eisen dan mannen, vooral als het gaat om de status quo, zullen vrouwen sneller hun doel bereiken dan mannen.

Resultaten

Er is geen verschil te vinden in het bereiken van het doel aan de kant van de verdediger wanneer de vrouw dan wel de man aanklager is. Het is echter wel het geval dat wanneer de vrouw de aanklager is, zij vaker haar doel bereikt dan wanneer de man aanklager was.

In de conditie huishouden en het verzorgen van de kinderen behalen vrouwen eerder hun doel dan mannen, als ze in de rol van aanklager zitten. In de conditie (betaald) werk krijgen mannen echter eerder hun gelijk, als zij in de rol van aanklager zitten.

De reden dat vrouwen vaker gelijk krijgen, is wellicht omdat de klachten van vrouwen over het algemeen meer geaccepteerd worden. Dit kan ervoor zorgen dat mannen eerder toegeven en bereid zijn om te veranderen. Een andere verklaring kan zijn dat vrouwen over het algemeen meer kennis hebben over het verdelen van de taken. Het feit dat vrouwen in de rol van aanklager het conflict eerder winnen bij het huishouden en het verzorgen van de kinderen, maar mannen bij betaald werk, laat zien dat er een bepaalde seksegerelateerde verdeling is.

Ook is het zo dat aanklagers een betere kans hebben om een doel te bereiken als het conflict over een van hun eigen traditionele rollen gaat. Bovendien zullen verdedigers meer terughoudend zijn wanneer zij worden aangevallen op hun eigen traditionele rol.

Beperkingen

Omdat de studie gebaseerd is op zelfreportage, kan het beeld vertekend zijn. Er blijft een subjectieve kant aan zitten. Daarnaast is er gebruik gemaakt van hypothetische conflicten en niet real-life. Hierdoor kan makkelijker stereotypie ontstaan tegenover de echtgenoot. Er wordt echter gedacht dat een getrouwd stel niet onderworpen is aan stereotypie. Bovendien is de dataset gelimiteerd aan jonge ouders, wat over het algemeen gezien wordt als een periode waarin sowieso veel conflict is.