JoHo

De meetsoorten die gedragswetenschappers gebruiken kunnen worden onderverdeeld in drie groepen:

1. Observationele meetsoorten (‘observational measures’): in dit geval wordt gedrag op een directe manier geobserveerd. Dit kan gedaan worden bij elk onderzoek waarbij het gedrag dat onderzocht wordt direct waargenomen kan worden. Denk in dit verband bijvoorbeeld maar aan het meten van oogcontact tussen mensen, het meten van hoe vaak een rat een hendeltje indrukt en agressie tussen kinderen in de schoolpauze. Onderzoekers kunnen het gedrag direct observeren, of kunnen audio- of video-opnames maken, waaruit informatie over de proefpersonen kan worden afgeleid.

2. Lichamelijke meetsoorten (‘physiological measures’): hier maken de wetenschappers gebruik van wanneer ze benieuwd zijn naar de relatie tussen gedrag en niet-direct observeerbare lichaamsprocessen. Het gaat in dit geval om processen die zich in het lichaam afspelen. Ze kunnen meestal niet met het blote oog waargenomen worden. Deze processen kunnen met bepaalde meetinstrumenten gemeten worden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan hartslag, zweten, hersenactiviteit en hormonale veranderingen.

3. Zelfrapportagemetingen (‘self-report measures’): in dit geval geven de mensen antwoord op vragenlijsten (‘questionnaires’) en interviews. Er zijn drie soorten zelfrapportages: (1) cognitieve (‘cognitive self-reports’): deze meten wat mensen denken, (2) affectieve (‘affective self-reports’): deze meten wat mensen voelen en (3) gedragsmatige (‘behavioral self-reports’) zelfrapportages: deze meten wat mensen doen.