In de literatuur wordt veel geschreven over de rol van onpartijdigheid in de ethiek, zowel door de voorstanders als de critici. Hedendaagse filosofen zijn van mening dat onpartijdigheid een rol moet spelen bij de beslissingen die we maken.

Rachels model van ‘partijdige bevooroordeeldheid’: een heersende uitleg van ouderlijke plichten

Rachels beschrijft in ‘Moraliteit, ouders en kinderen’ het huidige conflict dat bestaat tussen enerzijds ouderlijke partijdigheid en anderzijds morele onpartijdigheid. Hij geeft een concept waarbij ouders, nadat ze in de basisbehoeften van de eigen kinderen hebben voorzien, in de basisbehoeften van andere kinderen moeten voorzien. Dit oogpunt is tegenwoordig het meest gebruikte oogpunt en wordt meestal aangeduid als het concept van partijdige bevooroordeeldheid (partial bias). Rachels geeft daarnaast in zijn artikel aan dat kinderen puur op basis van geluk in een gezin met voldoende of onvoldoende middelen terecht komen.

Rachels probeert aan te geven wat er echt belangrijk is aan de ouder-kind relatie en gebruikt hiervoor een heersend model. Dit model beschouwt ouderlijke partijdigheid als een concretisering van een algemeen, onverdeelde, morele norm.

Rachels werpt in zijn artikel verschillende argumenten op het bestaan van ouderlijke plichten tegenover de eigen kinderen te verdedigen. Echter, bij deze argumenten moeten verschillende kanttekeningen gemaakt worden.

1. Het eerste argument van de sociale rollen kan worden weerlegd door de bewering dat het zijn van een goed persoon van groter belang is dan het zijn van een goede ouder. Daarnaast zijn ouderlijke verplichtingen tegenover de eigen kinderen niet meer bindend dan de plichten die gelegen zijn in de algemene ideeën van weldadigheid en rechtvaardigheid. Ten slotte zijn er voorbeelden in de geschiedenis te vinden van maatschappijen waarin ouders geen ouderlijke verplichtingen hadden tegenover de eigen kinderen.

2. Het tweede argument dat Rachels gebruikte was het argument van fysieke nabijheid. Echter, fysieke nabijheid is enkel nodig voor een gedeelte van de dagelijkse zorg. Met de huidige technieken is het mogelijk om verschillende gedeeltes van de dagelijkse zorg ook aan kinderen te bieden die niet fysiek nabij zijn. Denk daarbij aan het sturen van voedsel of het zorgen voor medische hulp.

3. Het derde en laatste argument van Rachels heeft betrekking op de liefdevolle relaties die ouders met hun eigen kinderen hebben. Deze liefdevolle relatie ontstaat door de dagelijkse zorg en is erg belangrijk voor kinderen. Alle kinderen hebben deze liefde nodig en het is dus niet juist om te zeggen dat deze behoefte alleen bij de eigen kinderen bestaat.

Ouderlijke plicht, ouderlijke discretie

Ouders gebruiken hun autoriteit vaak om de eigen zaken te bevorderen in plaats van doen wat het beste voor het kind is.

Het belang van partijdig zijn

De huidige en vooral overheersende gedachte van onpartijdigheid is niet in zijn geheel voldoende en goed. De behoefte naar partijdigheid laat deze gedachte namelijk wankelen. Mensen hebben liefde nodig en hebben de behoefte om speciaal te zijn voor iemand. Vriendschap, huwelijk en familie zijn maatschappelijke antwoorden op deze behoeften en bevooroordeeldheid is een essentieel onderdeel daarvan.

Conclusie

De heersende uitleg van morele kenmerken van een relatie tussen ouder en kind is incorrect, omdat het geleid wordt door een verkeerd beeld van intieme relaties. Intieme relaties zijn moreel gezien erg belangrijk en niet weg te denken uit het huidige familie leven. Toch blijft het een slechte zaak dat ouders hun eigen kinderen onderdompelen in teveel luxe.