Introductie en methoden

Kinderen met autisme spectrum stoornissen (ASD) hebben problemen met taal, sociale interactie en emotie regulatie en laten beperkt of stereotyperend gedrag zien. Emotie regulatie is een manier om sociale aanpassing of individuele doelen te behalen door het reguleren van de intensiteit en duur van gevoelens en motivatie. Problemen met emotie regulatie kunnen het risico op verstorende gedragsproblemen verhogen, evenals leiden tot verslechterde sociale interacties en mindere schoolresultaten. Het doel van de huidige studie is het onderzoeken van negatieve reactiviteit en regulatie in kinderen die hoog-functionerend autisme hebben en hun normaal ontwikkelende leeftijdsgenoten en daarnaast het testen van de effectiviteit van coping.

De studie vergelijkt emotie regulatie strategieën in 20 kinderen met hoog-functionerend autisme en 20 typische leeftijdsgenoten, omdat dit aanpassing en psychopathologie kan beïnvloeden. Emotionele reactiviteit is de duur, intensiteit of drempel van affectieve activiteit. Eerder onderzoek liet zien dat kinderen met autisme het moeilijk vinden om hun temperament onder controle te houden en zichzelf te kalmeren. Ook ervaren ze moeilijkheden in perceptuele sensitiviteit. Omdat onderzoek naar negatieve expressies in ASD wisselend was, kijkt de huidige studie naar de intensiteit en duur van negatieve uitingen van het gezicht en lichaam en negatieve en niet-negatieve vocalisaties. Hiernaast is de intensiteit van terugtrekgedrag gemeten, wat de mate van opgeven in uitdagende situaties weergeeft, als maat voor frustratie. De hypothese is dat kinderen met ASD meer negatieve uitingen en vocalisaties en terugtrekgedrag laten zien in frustrerende situaties.

Emotie regulatie vermindert de negatieve invloed van hoge emotionele reactiviteit. Er is bekend dat normaal ontwikkelende kinderen keuze hebben uit verschillende coping strategieën. Echter weten we minder over de gebruikte coping strategieën door kinderen met ASD en of deze wel effectief zijn in het reguleren van emotie. Mogelijke verklaringen voor de emotie regulatie problemen in kinderen met ASD zijn moeilijkheden in joint attention en executieve functie beperkingen, die nodig zijn voor zelf-monitoren, flexibel kiezen van strategieën en geschikte strategieën kiezen in uitdagende situaties.

De keuze van coping strategieën door kinderen met ASD kan verbeteren door interventies en is afhankelijk van de mate waarin een steun figuur aanwezig is voor het bieden van hulp. In de huidige studie werden kinderen geobserveerd in één van twee frustrerende taken: een taak waarin het kind incorrecte sleutels krijgt om een box te openen met een gewild speelgoed, waarbij een ouder wel of niet aanwezig was, en een taak waarin een niet-oplosbare puzzel gemaakt werd met een onderzoeker aanwezig. Verschillende coping strategieën werden bekeken: constructieve of ontwijkende strategieën of het uiten van frustratie. De hypothese is dat kinderen met autisme minder sociale coping strategieën gebruiken, die ook minder effectief zijn.

Resultaten

Kinderen met autisme laten meer en langer terugtrekgedrag zien dat hun typische leeftijdsgenoten. Ze gebruiken ook meer terugtrek vocalisaties in de taak van de dichte box als er geen ouder aanwezig is. Daarnaast gebruikten kinderen met autisme meer negatieve en minder positieve of neutrale vocalisaties in alle frustrerende taken. Het terugtrekgedrag van kinderen met autisme was het meest zichtbaar als een ouder afwezig was tijdens de dichte box taak.

Kinderen met autisme uitten hun frustratie vaker en gebruikte vaker ontwijkende strategieën, terwijl typische kinderen constructieve strategieën gebruikte. Daarnaast lieten de typische kinderen minder terugtrekgedrag zien in de puzzel taak als er een onderzoeker aanwezig was voor steun of verbale assistentie. Dit had echter geen invloed op het terugtrekgedrag van kinderen met autisme. In de dichte box taak leidde het gebruik van verbale uiting tot grotere vermindering in negatieve gezichts- of lichamelijke uitingen in typische kinderen dan in kinderen met autisme, evenals voor afleidingsgedrag en verminderd terugtrek gedrag voor typische kinderen dan kinderen met autisme.

Discussie

Kinderen met autisme laten meer en langer terugtrekgedrag en vocalisaties van terugtrekken zien in frustrerende situaties dan typische kinderen, vooral als er geen steun van een volwassene was. Echter waren er geen verschillen in negatieve uitingen in het gezicht of lichaam. Een mogelijke verklaring is dat kinderen wel hun negatieve affect kunnen reguleren, maar niet de continue volharding tijdens een taak kunnen activeren. Terugtrekgedrag kan een gevolg zijn van frequente ervaring met falen, wat hun motivatie verlaagd. Terugtrekking kan negatief affect verminderen. Echter is het niet effectief in het behalen van doelen, waardoor typische kinderen andere strategieën gebruiken, maar minder doel-gemotiveerde kinderen met autisme niet. Kinderen met autisme trekken zich meer terug als ze alleen werken, omdat ze wellicht gewend zijn dat er een steun figuur aanwezig is.

Daarnaast gebruiken kinderen met autisme meer verbale uitingen en ontwijkende strategieën en minder constructieve of instrumentele strategieën dan typische kinderen. Fysieke uiting kan effectief zijn in reguleren voor kinderen met autisme. Echter, in het algemeen leiden de strategieën niet tot vermindering van de frustratie, wat een indicatie is van emotie regulatie problemen. De aanwezigheid van een onderzoeker helpt in het reguleren van emoties bij typische kinderen, maar niet bij kinderen met autisme vanwege de sociale beperkingen. Kinderen met autisme waren echter wel gefrustreerder wanneer ze alleen waren in een kamer dan wanneer er een ouder aanwezig was.