JoHo

Bulletpoint samenvatting hoofdstuk 1
 

• In deze samenvatting wordt bekeken waarom sommige derde wereld er niet in slagen hun staatscapaciteiten volledig te benutten. Deze capaciteiten omvatten:

1. De mogelijkheden om te samenleving te doordringen

2. De mogelijkheden om sociale relaties te reguleren

3. De mogelijkheden om middelen te onttrekken

4. De mogelijkheden om middelen op een bedachtzame manier te gebruiken.

• Een sterke staat is een staat met veel mogelijkheden om deze capaciteiten in te zetten, terwijl een zwakke staat weinig capaciteiten heeft

• Het falen van staten om mensen in de meest afgelegen gebieden te laten handelen zoals staatsleiders dat voor ogen hebben, beïnvloed uiteindelijk de samenhang en het karakter van de gehele staat.

• Bij Westerse staten is het de normaalste zaak van de wereld dat zij de rules of the game bepalen. Deze ‘spelregels’ betreffen allerlei regels en geldende normen & grenzen over wat binnen een staat geaccepteerd gedrag is.

• De nadruk ligt op het idee dat staten een dominante speler zouden moeten zijn binnen het eigen territorium en dus ook de hoofontwerper van de rules of the game.

• De dominante plaats van de overheid binnen een natiestaat wordt door meerdere organisaties en aspecten bedreigd. De rol en effectiviteit die een overheid binnen de samenleving inneemt is niet alleen afhankelijk van interne factoren, maar ook van externe factoren.

• Vooral mensen in arme gebieden zijn gevoelig voor de sancties, regulaties, beloningen, symbolen en druk van externe sociale organisaties. Zij hebben vaak hoop op betere leefomstandigheden, meer bescherming tegen misstanden of misdadigers.

• Die organisaties bieden strategies of survival, strategieën voor persoonlijke overleving, zowel in dagelijkse behoeften als in persoonlijke ontwikkeling binnen-en buiten groepssferen.

• De mate van sociale controle van een organisatie hangt af van de mate waarin een organisatie vervolgens kan voorzien in de strategies of survival.

• In de postkolonialen periode ontstond er veel strijd om sociale controle. Er heerste grote onduidelijk over wie in staat zou zijn, en de macht zou hebben om regels te maken, wetten op te stellen en te bepalen hoe middelen gebruikt en aangewend mochten worden.

• De capaciteit van staten en de mogelijkheid van staten om sociaal beleid te implementeren en om het publiek te mobiliseren hangt in grote mate af van de structuur van de samenleving.

• Veel samenlevingen in derdewereldlanden worden door Migdal aangeduid als web-achtige samenlevingen. Daarmee bedoelt hij aan te geven dat in deze samenlevingen lokale conflicten en machtsvertoningen een grote impact kunnen hebben op de plaats die de staat in neemt binnen de samenleving