JoHo

Hoofdstuk 19. Revoluties in de politiek

• Sociale veranderingen: verschil tussen arm en rijk werd alsmaar groter; scheiding tussen aristocratie en hogere middenklasse vervaagden, o.a. door gemixte huwelijken; legitimering van slavernij; idealen van vrijheid en gelijkheid. (Te vinden onder, Oorsprong van revoluties eind 18e eeuw).

• Het waren uiteindelijk crises veroorzaakt door politieke, economische en militaire gebeurtenissen die de weg baanden voor radicale actie. Waarvan de Zevenjarige Oorlog een van de belangrijkste was. (Te vinden onder, De Zevenjarige Oorlog).

• De Amerikanen vonden dat het Britse parlement geen recht had om belastingen op te leggen aan de kolonies in Amerika. Amerikaanse vrijheden zouden dan in het geding komen. Ze genoten tenslotte al lang van een grote mate van vrijheid zoals vrijheid van religie, stemrecht, sociale en economische gelijkheden. (Te vinden onder, Oorzaken van de Revolutie).

• Hoewel vrouwen geen stemrecht hadden, speelden ze wel een grote rol in de Amerikaanse Revolutie. Ze waren onmisbare deelnemers in het boycotten van Britse producten als thee, ze zorgden voor de boerderijen, werkplaatsen en andere zaken toen hun mannen in de oorlog vochten. (Te vinden onder, Beperkingen van vrijheid en gelijkheid).

• De derde stand noemde zichzelf de Nationale Vergadering (National Assembly). Zij vonden dat de derde stand meer stemmen zou moeten hebben, aangezien zij de massa van het volk vertegenwoordigden. Ze zwoor pas uit elkaar te gaan als ze als nationale vergadering erkend zouden worden en een nieuwe grondwet was geschreven. (Te vinden onder, Nationale Vergadering).

• Armoede en politieke crisis zorgden ervoor dat arme arbeiders in Parijs in opstand kwamen. Op 14 juli 1789 bestormden honderden mensen de Bastille om wapens te verkrijgen voor het verdedigen van de stad (tegen het leger dat de koning had gestuurd). Snel daarna haalde Lodewijk zijn troepen terug. De Algemene Vergadering was nu vrij om haar werk voort te zetten. De Vergadering kwam in 1789 met hun Verklaring van de rechten van de mens en burger. Dit revolutionaire credo werd door heel Frankrijk, Europa en de rest van de wereld verspreid. De Verklaring had echter weinig praktisch nut voor de arme en hongerige mensen van Parijs. Uiteindelijk marcheerden een groep van 7000 vrouwen naar Versailles en vielen de Vergadering binnen om actie te eisen, o.a. dat de koning dichter bij het volk zou wonen. In de twee jaar die daarop volgden, werd de adelstand afgeschaft en een constitutionele monarchie opgericht.

  De koning zou het staatshoofd blijven, maar alle wetgevende macht berustte nu bij de Nationale Vergadering, die verkozen was door de rijkste helft van mannelijke Fransen. (Te vinden onder, Volksopstand en mensenrechten, De uitdagingen van een constitutionele monarchie).

• De kern, het eerste deel, was een continu uitbreidend Frankrijk. Het tweede deel bestond uit een aantal afhankelijke satellietstaatjes, waar familieleden van hem op de troon gezet werden. Het derde deel bestond uit de onafhankelijke maar geallieerde staten van Oostenrijk, Pruisen en Rusland. (Te vinden onder, Het eind van een imperium).