Er bestaan twee vormen van openbaarheid: 1) externe openbaarheid en 2) interne openbaarheid.

Het onderzoek ter terechtzitting dient openbaar te zijn (art. 121 GW). Dit is de publieke toegang en de zogenaamde externe openbaarheid. De buitenwacht moet namelijk de mogelijkheid hebben om de rechtspraak te controleren. Strafzaken zijn, behoudens uitzonderingen, voor iedereen toegankelijk (art. 269 lid 5 Sv). De rechter kan op grond van art. 269 Sv de deuren van de rechtszitting sluiten als er zwaarwegende redenen zijn. De einduitspraak moet altijd in het openbaar geschieden (art. 362 Sv). 

De interne openbaarheid schrijft voor dat alle procesdeelnemers de volledige beschikking moeten kunnen hebben over alle dossierinformatie. Een zitting kan pas worden hervat als een probleem met betrekking tot de interne openbaarheid is hersteld.