ABRvS 29 april 2015, ECLI:NL:RVS:2015:1390

Feiten

I.c. gaat het om een zaak tussen de staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap,

(appellant) en de medezeggenschapsraad van de Nederlandse afdeling van het Lycée International Saint-Germain-en-Laye.

Bij brief van 12 juli 2013 heeft de staatssecretaris de Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland (NOB) geïnformeerd over zijn voornemen om per 1 januari 2014 een korting toe te passen op de subsidie voor 2014 en verder. NOB treedt namens de minister op als werkgever van het personeel verbonden aan de Nederlands(talig)e afdeling van het Lycée International te Saint-Germain-en-Laye. Dit werkgeverschap omvat mede het namens de minister aanstellen en ontslaan van personeel.

Het bezwaar van de medezeggenschapsraad is niet-ontvankelijk verklaard. De rechtbank heeft het beroep van de medezeggenschapsraad gegrond verklaard en het besluit vernietigd. Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.

ABRvS

Allereerst moet de vraag worden beantwoord, in hoeverre de brief van 12 juli 2013 een besluit is in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb, waartegen bezwaar kan worden gemaakt. Het Lycée is een Franse staatsschool. Aan deze school is een Nederlandstalige afdeling verbonden. Deze Nederlandse afdeling is geen zelfstandige juridische entiteit. Het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel dat aan de Nederlandstalige afdeling is verbonden, is aangesteld door de minister en gedetacheerd bij het Lycée. De minister heeft zijn werkgeverstaken gemandateerd aan NOB en hiervoor krijgt het als subsidie aangeduide financiële middelen van de staatssecretaris. Voor zover het hierbij gaat om financiële middelen ten behoeve van de uitoefening van de werkgeverstaken, betreft dit geen subsidie in de zin van artikel 4:21 van de Awb. Daarbij wordt in aanmerking genomen dat ingevolge het eerste lid van artikel 4:21 van de Awb de betaling voor aan het bestuursorgaan geleverde diensten niet als subsidie in de zin van dat artikel wordt aangemerkt. De afdeling geeft aan dat de betaling van de salarissen aan dat personeel moet worden beschouwd als betaling voor aan de minister geleverde diensten. Aangezien NOB de werkgeverstaken ten aanzien van het personeel van de Nederlandstalige afdeling (waaronder de betaling van de salarissen) namens de minister uitvoert, is ook de betaling aan NOB ten behoeve van die taken geen subsidie in de zin van artikel 4:21 van de Awb.

Dit betekent dat de aankondiging bij brief van 12 juli 2013 dat per 2014 de verstrekking van financiële middelen ten behoeve van de uitoefening van werkgeverstaken zal worden beëindigd geen publiekrechtelijke rechtshandeling is maar een feitelijke mededeling. In zoverre is de aankondiging van de beëindiging van de verstrekking bij brief ook geen besluit en stond hiertegen geen bezwaar open. De brief van 12 juli 2013 is slechts voor zover de staatssecretaris daarbij heeft aangekondigd de subsidie aan NOB ten behoeve van de uitvoering van de aan haar opgedragen taken met ingang van 2014 te zullen beëindigen een besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb, waartegen bezwaar openstaat.

De vraag die dan moet worden beantwoord, is of de medezeggenschapsraad als belanghebbende bij dat besluit kan worden aangemerkt. Gelet op de specifieke functie van de medezeggenschapsraad kan het niet worden geacht door het besluit van 12 juli 2013, rechtstreeks in zijn belang te zijn getroffen. Daarom is de medezeggenschapsraad geen belanghebbende. Het hoger beroep is gegrond.

Kern: salarissen aan het personeel van een entiteit die werkzaamheden voor de minister verricht, worden beschouwd als betaling voor aan de minister geleverde diensten, zodat geen sprake is van een subsidie.