Feiten

I.c. gaat het om een zaak tussen de appellanten en het college van burgemeester en wethouders van Leiden. Bij besluit van 15 augustus 2012 heeft het college aan appellant een preventieve last onder dwangsom opgelegd naar aanleiding van de dreigende ingebruikname van een pand als kamerverhuurpand, met dien verstande dat als wordt geconstateerd dat het pand toch in gebruik wordt genomen direct een dwangsom van EUR 30.000,- wordt verbeurd. Bij besluit van 4 september 2013 heeft het college besloten tot invordering van de door appellant verbeurde dwangsom ter hoogte van EUR 30.000,-.

Appellant heeft in hoger beroep betoogd dat de voorzieningenrechter niet heeft onderkend dat het college niet meer bevoegd is de verbeurde dwangsommen in te vorderen, nu deze bevoegdheid op 22 augustus 2013 is verjaard.

ABRvS

De Afdeling moet zich dan uitlaten over de vereisten voor een aanmaning ter stuiting van verjaring tot invordering van verbeurde dwangsommen.

Op grond van art. 5:33 Awb wordt een verbeurde dwangsom betaald binnen zes weken nadat zij van rechtswege is verbeurd. Op grond van art. 5:35 verjaart in afwijking van artikel 4:104 de bevoegdheid tot invordering van een verbeurde dwangsom door verloop van een jaar na de dag waarop zij is verbeurd. Ingevolge art. 4:106 Awb kan het bestuursorgaan de verjaring ook stuiten door een aanmaning als bedoeld in artikel 4:112 Awb, een beschikking tot verrekening of een dwangbevel dan wel door een daad van tenuitvoerlegging van een dwangbevel.
Artikel 4:110 lid 1 Awb stelt dat door een stuiting van verjaring een nieuwe verjaringstermijn begint te lopen met de aanvang van de volgende dag. Lid 2 Awb geeft aan dat die nieuwe termijn gelijk aan de oorspronkelijke is, maar niet langer dan 5 jaar. Ook geldt ingevolge art. 4:112 lid 1 Awb dat het bestuursorgaan de schuldenaar die in verzuim is schriftelijk aanmaant tot betaling binnen 2 weken, gerekend vanaf de dag na die waarop de aanmaning is toegezonden. 

Op 24 juni 2013 heeft het college per brief aan appellant medegedeeld:" "Aanmaning" Ondanks eerdere herinnering mocht ik nog geen betaling ontvangen voor onderstaande factuur. (…) U wordt daarom verzocht het verschuldigde bedrag binnen 8 dagen na dagtekening van dit schrijven te voldoen op bovenstaand banknummer."

De Afdeling moet beoordelen of met deze brief de verjaring is gestuit als bedoeld in artikel 4:106 Awb en of het college nog bevoegd was de verbeurde dwangsommen in te vorderen. Die vraag moet volgens de Afdeling bevestigend worden beantwoord.  

Anders dan hetgeen de appellant betoogde, betekent de omstandigheid dat het college een termijn van 8 dagen na dagtekening heeft gesteld om te betalen en geen termijn van 2 weken gerekend vanaf de dag na die waarop de aanmaning is verzonden, niet dat de aanmaning geen aanmaning is als bedoeld in artikel 4:106 Awb juncto artikel 4:112 Awb. Dit nu volgens de Afdeling de termijn waarbinnen moet worden betaald voor een aanmaning als zodanig niet bepalend is.

Met de aanmaning is ingevolge artikel 4:106 Awb de in artikel 5:35 Awb neergelegde verjaringstermijn gestuit, zodat deze termijn van één jaar op 25 juni 2013 opnieuw is aangevangen. De voorzieningenrechter heeft volgens de Afdeling dus juist overwogen dat het college bevoegd was tot invordering van de verbeurde dwangsom.