Aortaperforatie (HR 23-09-1980, NJ 1981/534)

Casus

Verdachte heeft tijdens een ruzie in een café iemand gestoken met een mes, ten gevolge waarvan deze perforaties heeft opgelopen in de maagwand en de aorta. In het ziekenhuis worden de perforaties in de maagwand gehecht, die in de aorta worden echter over het hoofd gezien. De man overlijdt aan inwendige bloedingen. Verdachte wordt veroordeeld wegens het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, de dood ten gevolge hebbende. Verdachte verweert zich door te stellen dat de man is overleden door nalatigheid van de chirurg en niet door zijn messteek.

Rechtsvraag

Ontbreekt het causale verband tussen de messteek en de dood van het slachtoffer?

Het Hof

Het Hof verwierp het verweer van de verdachte, omdat ‘al aangenomen dat hier inderdaad een medische omissie zou zijn begaan, zulks niet verhindert, dat de dood van het slachtoffer teweeg is gebracht door de door hem toegebrachte messteek’.

Hoge Raad

Voor de vaststelling van het causaal verband tussen de messteek enerzijds en de dood van het slachtoffer anderzijds, is beslissend of de dood redelijkerwijs als gevolg van die gedraging aan de dader kan worden toegerekend. Aan die toerekening hoeft het verzuim van de arts niet in de weg te staan. Ongeacht de nalatigheid van de arts, heeft de messteek de dood tot gevolg gehad. De Hoge Raad acht voldoende causaal verband tussen de messteek en de dood van het slachtoffer.

Noot

De Hoge Raad werkt met het causaliteitscriterium: de redelijke toerekening.