HvJ EU 30 mei 2013, C-488/11; NJ 2013, 487 (Asbeek Brusse c.s./Jahani)

Casus

Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitleg van Richtlijn 93/13/EEG (oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten; hierna: de richtlijn), met name artikel 6 lid 1 ervan.

Hof van Justitie van de Europese Unie

Afgezien van de bedingen waarin dwingende wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van nationaal recht zijn overgenomen, wat door de nationale rechter dient te worden nagegaan, is de richtlijn van toepassing is op een huurovereenkomst voor woonruimte, gesloten tussen een verhuurder die handelt in het kader van zijn bedrijfs- of beroepsactiviteit en een huurder die handelt voor doeleinden die buiten zijn bedrijfs- of beroepsactiviteit vallen.

Is bij de nationale rechter door een verkoper tegen een consument een vordering ingesteld over de uitvoering van een overeenkomst en is hij op grond van nationale regels van procesrecht bevoegd ambtshalve na te gaan of het aan de vordering ten grondslag liggende beding in strijd is met nationale regels van openbare orde, dan moet hij op dezelfde wijze ambtshalve toetsen of dat beding uit het oogpunt van de in deze richtlijn gegeven criteria oneerlijk is, wanneer hij heeft vastgesteld dat het beding binnen de werkingssfeer van de richtlijn valt.

Is de nationale rechter op grond van nationale regels van procesrecht bevoegd ambtshalve over te gaan tot vernietiging van een beding dat in strijd is met de openbare orde of met een dwingende wetsbepaling waarvan de strekking deze sanctie rechtvaardigt, dan moet hij in beginsel, na partijen de gelegenheid te hebben gegeven op tegenspraak hun standpunt kenbaar te maken, ambtshalve overgaan tot vernietiging van een contractueel beding waarvan hij het oneerlijke karakter uit het oogpunt van de in de richtlijn gegeven criteria heeft vastgesteld.

Artikel 6 lid 1 van de richtlijn moet zo worden uitgelegd dat een nationale rechter die heeft vastgesteld dat een boetebeding in een overeenkomst tussen een verkoper en een consument oneerlijk is, er niet mee mag volstaan, zoals dit op grond van het nationale recht is toegestaan, de hoogte van de ingevolge dat beding aan die consument in rekening gebrachte boete te matigen, maar zonder meer verplicht is dat beding voor de consument buiten toepassing te laten.