Deze samenvatting omvat zowel het artikel Assessment of a Person-level Risk Calculator to Predict New-onset Bipolar Spectrum Disorder in Youth at Familial Risk als het artikel A Risk Calculator for Bipolar Spectrum Disorder in Youth at Familial Risk - Mesman & Hilliger - 2017.

Introductie

Kinderen van wie de ouders een bipolaire stoornis hebben, lopen meer risico op het verwerven van een bepaalde psychopathologie, waaronder een bipolaire stoornis. Onderzoek toont aan dat zij ook vaker lijden aan angst, unipolaire stemmingsstoornissen en gedragsstoornissen. Tevens hebben zij vaker last van andere problemen, zoals stemmingswisselingen en aandachtsproblemen. Men probeert om op basis van een aantal predictors te voorspellen wie er zulke problemen gaat ontwikkelen en wie niet. De meest consistente voorspellers voor een bipolaire stoornis zijn subthreshold manische symptomen, subthreshold en full threshold depressieve symptomen, stemmingsinstabiliteit en angst.

Wat is het doel van dit onderzoek?

In dit onderzoek probeert men om een risicovoorspeller te creëren die kan voorspellen hoe veel kans een jongere heeft op het ontwikkelen van een bipolaire stoornis. Zo’n risicovoorspeller zou zowel klinisch als wetenschappelijk nut hebben. Individuen zouden kunnen worden geïdentificeerd voordat zij een bipolaire stoornis ontwikkelen en deze zou wellicht kunnen worden voorkomen met correct ingrijpen en een preventieve behandeling.

Wat zijn de resultaten van dit onderzoek?

De onderzoekers hebben succesvol een risicovoorspeller ontwikkeld die klinisch relevant onderscheid maakt tussen hen die in de komende vijf jaar een bipolaire stoornis gaan ontwikkelen en hen die dat niet zullen ontwikkelen. De volgende factoren voorspellen het toekomstige ontstaan van een bipolaire stoornis: angst, manische symptomen, depressieve symptomen, stemmingsinstabiliteit, slecht algemeen psychosociaal functioneren, en vroeg ouderschap.

Wat zijn de beperkingen van dit onderzoek?

Binnen longitudinale studies naar bipolaire stoornis bestaan grote verschillen in risico op, verloop van en leeftijd tijdens het ontstaan van een bipolaire stoornis. Er moet meer aandacht gegeven worden aan de externe validatie binnen de cohorten van de onderzoeksgroepen van de bipolaire stoornis. Ook zou er meer aandacht besteed moeten worden aan andere biologische en psychologische risicofactoren, om het model te kunnen optimaliseren. Tevens kan gezegd worden dat het goed is dat het model het ontstaan van een bipolaire stoornis binnen de komende vijf jaar kan voorspellen, maar het zou relevanter zijn als deze dit kon voorspellen voor de komende tien jaar. Tot slot is het waar dat kinderen van wie de ouders een bipolaire stoornis hebben meer kans lopen op het ontwikkelen van een bipolaire stoornis, maar zij lopen echter een nog grotere kans op het ontwikkelen van unipolaire stemmingsstoornissen en andere stoornissen.