Deze samenvatting focust zich op de psychologische aspecten besproken in het originele artikel

Theodore Kaczynski, bijgenaamd de Unabomber, is een Amerikaanse wiskundige, maatschappijcriticus en extremist die een aantal aanslagen met bombrieven uitvoerde. De FBI maakte al vanaf 1979 jacht op hem. Kaczynski dwong de publicatie van een manifest af door te dreigen met nieuwe terroristische activiteiten. Uit dit manifest blijkt duidelijk dat Kaczynski uit is op de ontwrichting van de geïndustrialiseerde maatschappij.

Wat was het Manifest?

Volgens Kaczynski is de Industriële Revolutie een ramp voor de mensheid geweest. Hij stelt dat de levensverwachting dan wel mag zijn gestegen, maar dat dit ten koste is gegaan van de natuur, de Derde Wereld en de menselijke waardigheid. Technologische vernieuwingen zouden meer problemen hebben veroorzaakt dan opgelost. Er zou een contrarevolutie nodig zijn die zich richt op de vernietiging van het economische en technologische fundament van de huidige maatschappij.

Waarom hekelt Kaczynski de linksen?

Linksen zouden politiek correcte types zijn die zich bezighouden met vrouwenrechten, etnische minderheden, homoseksuelen en gehandicapten terwijl ze zelf tot de onderdrukte groep behoren. Ze zouden eigenlijks niks geven om deze minderheden, het zou simpelweg een uitlaatklep bieden voor hun agressie.

Waarom hekelt Kaczynski conservatieven?

Conservatieven zouden jammeren over de teloorgang van traditionele waarden, terwijl zij technologische vooruitgang en economische groei omhelzen. Het zou bij hen niet doordringen dat er geen snelle, ingrijpende veranderingen in de technologie en economie kunnen zijn zonder snelle veranderingen in alle andere aspecten van de samenleving te veroorzaken. Zulke snelle veranderingen zouden onvermijdelijk een afbraak van traditionele waarden met zich meebrengen. Kleinere sociale verbanden, zoals de familie, het dorp, de stam, zouden verloren gaan.

Waarom is in een industrieel-technologische samenleving een beperking van vrijheid onvermijdelijk?

Kaczynski stelt dat technologische oplossingen altijd de voorkeur krijgen. Maar technologische vernieuwingen zouden sluipenderwijs de wereld hebben laten verdwijnen waarin opties vrijblijvend zijn, terwijl vrijheid en waardigheid steeds verder worden ingeperkt. Hij probeert zijn standpunt te bewijzen met het voorbeeld van antidepressiva. In plaats van de omstandigheden in de samenleving die de mensen depressief maken te verwijderen, deelt de samenleving antidepressiva uit. Dankzij psychofarmaca kunnen mensen functioneren in sociale omstandigheden die ze anders ondraaglijk zouden vinden.

Waarom hebben mensen niet door dat ze toenemend afhankelijk worden van technologie?

De toenemende afhankelijkheid van technologie zou een sluipend proces zijn. Elke technische vernieuwing presenteert zichzelf in het begin als een mogelijkheid die de handelingsvrijheid verruimt. Mensen zouden de keuze hebben om deze wel of niet te gebruiken. Echter, deze optie verandert al gauw in dwang. Bijvoorbeeld wanneer een kind niet goed kan meekomen op de gewone school. Ouders hebben de keuze om hun kind naar speciaal ondersteunend onderwijs te sturen of extra studiebegeleiding te geven. Dit lijkt een keuze, maar de realiteit is dat als zij dat niet doen, dat hun kind later wellicht slechter af en wellicht niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Deze keuze is nu door middel van zulke socialiseringsprocessen verandert in dwang.