Tussen 1950 en 1970 deden de onderzoekers McConnell en Ungar allerlei onderzoeken naar geheugen, waarbij ze keken naar de chemische transfer van geheugen in wormen en ratten. Als geheugen chemisch overgezet kan worden, zou het theoretisch zo kunnen zijn dat je informatie in een pil zou kunnen stoppen.

Tussen 1950 en 1970 deden de onderzoekers McConnell en Ungar allerlei onderzoeken naar geheugen, waarbij ze keken naar de chemische transfer van geheugen in wormen en ratten. Als geheugen chemisch overgezet kan worden, zou het theoretisch zo kunnen zijn dat je informatie in een pil zou kunnen stoppen.

Wie was McConnell?

De eerste experimenten kwamen van McConnell. Hij deed onderzoek naar wormen en leerde hen aan om hun lichaam te welven als ze licht zagen. McConnell probeerde bij ongetrainde wormen deeltjes van de getrainde wormen in te spuiten, maar dit experiment werkte niet goed. Sommige wormen werden kannibalistisch en hij gaf sommige wormen stukjes worm te eten. Hij kwam er toen achter dat de wormen die getrainde worm aten, anderhalf keer zo goed reageerde op het licht.

Wat waren de voor- en tegenargumenten van de wormexperimenten?

Een tegenargument was dat, omdat wormen een ander verteringssysteem hebben dan zoogdieren, de conclusie dat geheugen chemisch over te zetten was niet opging. Het zou niet overgezet kunnen worden naar zoogdieren. McConnell ging vervolgens door met experimenten waar RNA ingespoten werd, en claimde dat hij nog steeds resultaten vond. Een ander tegenargument was dat wormen te primitief zijn om getraind te worden en dat McConnell de wormen niet getraind had maar simpelweg wat gevoeliger had gemaakt voor stimuli. Datgene wat overgezet werd was niets meer dan een meer gevoelige substantie, en niet geheugen. Dit argument is moeilijk te weerleggen, omdat elke training in feite een manier is om gevoeligheid te verhogen. Er kan echter wel een verschil gemaakt worden tussen alleen gevoelige wormen en getrainde wormen. Dat heeft McConnell ook gedaan. Het probleem hiermee is dat hij een getrainde en vaardige onderzoeker was. Dit is nodig omdat wormen inderdaad moeilijk te trainen zijn. Als andere onderzoekers zijn werk proberen te repliceren, is er een grote kans dat er niet hetzelfde uitkomt als ze het niet op de juiste manier uitvoeren. Dit argument (“Alleen goede onderzoekers krijgen het goede resultaat.”) zint echter niet iedereen.

Wat zijn derde variabelen?

Men moet in onderzoek altijd rekening houden met derde of verstorende variabelen. Een voorbeeld is dat wormen een bepaalde route volgen in het water, niet omdat ze getraind waren, maar omdat ze het pad volgen van een andere worm. McConnell vond daar weer een oplossing voor, maar het is een tijdrovende klus. Wanneer er meer wetenschappelijke onenigheid komt worden er ook meer variabelen duidelijk die het experiment kunnen beïnvloeden. Op een gegeven moment waren er 70 variabelen waar men rekening mee moest houden. Repliceren wordt door een hoog aantal variabelen erg lastig.

Wat is replicatie en wat zijn de gevolgen ervan?

De wormexperimenten leken erg simpel. Heel veel mensen probeerden het onderzoek na te doen. Dit leidde er toe dat er een soort humoristisch krantje uitgegeven werd, waarin een deel van de resultaten van McConnell werd gepubliceerd. Hierdoor wist men niet goed of ze zijn resultaten serieus moesten nemen. Rond midden 1960 kwam McConnell met de bevinding dat dezelfde resultaten in zoogdieren gevonden konden worden.

Hoe doe je geheugenonderzoek bij zoogdieren?

Vier verschillende groepen onderzoekers waren bezig met het onderzoek naar geheugen bij zoogdieren. De vier onderzoekers waren Fjerdingstad, Jacobson, Reinis en Ungar. De belangrijkst is Ungar geweest. Hij liet zien dat de tolerantie voor morfine overgezet kon worden. Ungar zette ook habituatie over. Hij liet ratten een bepaald geluid horen en zette een hersenextract over naar andere muizen op het moment dat de ratten gewend waren aan het geluid. De onderzoeksresultaten werden heel negatief ontvangen door het publiek. Men wilde niet meer omgaan met de onderzoekers.

Wat is de geloofwaardigheid van replicatieonderzoek?

Als men onorthodoxe resultaten vindt, moeten er haast betere argumenten en verantwoording zijn over hoe het onderzoek uitgevoerd is. Het wordt namelijk niet makkelijk aangenomen. Op het moment dat de experimenten van Ungar een aantal keer gerepliceerd werden met positieve resultaten, maar ook een aantal keer met negatieve resultaten, wogen de negatieve resultaten zwaarder. Ungar kwam ook in een discussie terecht met Stanford, die claimde dat de resultaten niet gerepliceerd konden worden. Ungars tegenargument was dat niet alle variabelen hetzelfde waren in het onderzoek van Stanford.

Zijn er ook strijdende strategieën?

McConnell en andere onderzoekers waren sterker geïnteresseerd of schools leren overgezet kon worden. Ungar was ondertussen meer geïnteresseerd in de biochemie achter het geheugen. Uiteindelijk waren zijn onderzoeken zodanig onderhevig aan controverse en ambiguïteit, dat men de resultaten eigenlijk niet meer vertrouwde.

Hoe liep het af?

McConnell sloot zijn laboratorium toen hij zich realiseerde dat hij niet meer psychologisch maar biochemisch, wat Ungar deed, aan het werk moest als hij meer resultaten wilde verkrijgen. Dit kan gezien worden als een overwinning voor de biochemisten. Toen Ungar echter overleed, stopte het onderzoek ook. Zijn onderzoek verdween en men dacht er niet meer aan. Het is niet bewezen dat het niet bestaat: het is gewoon opgehouden.