Een goeie snuif coke (HR 26-09-2000, NJ 2000, nr. 739)

Onderwerp

Uitlokken tot het plegen van een strafbaar feit.

Rechtsvraag

Is de verdachte uitgelokt tot het plegen van het ten laste gelegde feit: het verkopen van cocaïne?

Casus

De politie ontving de informatie dat in een lokaliteit harddrugs zou worden gedeald. Aldaar verkocht de verdachte cocaïne aan een politieambtenaar. De verdachte stelt in cassatie dat het hof ten onrechte een proces-verbaal van verbalisant (politieambtenaar) voor het bewijs heeft gebruikt, daar de verbalisant de verdachte heeft uitgelokt tot het plegen van het ten laste gelegde feit: de verkoop van cocaïne. In het proces-verbaal is het gesprek tussen de verdachte en verbalisant opgenomen. Verbalisant vroeg: ‘kun je dat (cocaïne) krijgen dan hier?” De verdachte antwoordde bevestigend en vroeg of verbalisant iets wilde hebben.

Rechtsgang

Het hof vernietigt het vonnis van de rechtbank en veroordeelt de verdachte ter zake van opzettelijk handelen in strijd met de Opiumwet. Uit het proces-verbaal van de politie blijkt dat het initiatief tot de verkoop van cocaïne van de verdachte is uitgegaan. Niet kan worden gesteld dat de verdachte door de aan de vraag van de verdachte (“wil je iets hebben dan?”) voorafgaande uitlatingen van de verbalisant is bewogen tot de verkoop van cocaïne.

De Advocaat-Generaal concludeert tot vernietiging van de bestreden uitspraak van het hof en tot vrijspraak van de verdachte.

De Hoge Raad verwerpt het beroep. Er is geen sprake van onrechtmatige bewijsverkrijging, omdat de verdachte door de uitlatingen van de verbalisant (politieambtenaar) niet is bewogen tot andere handelingen dan die waarop zijn opzet reeds tevoren was gericht. Het initiatief tot de verkoop is uitgegaan van de verdachte toen deze de betreffende vraag stelde. De verbalisant informeerde slechts naar de verkrijgbaarheid van cocaïne. Dit is geen uitlokking tot het plegen van een strafbaar feit.