Feiten

I.c. ging het om een kind geboren uit een draagmoeder in de Verenigde Staten. Een Frans koppel, Francis en Monique Labassee, had gebruik gemaakt van een draagmoeder in de VS. Hierbij werd het sperma van de vader en een eitje van een donor gebruikt. Juliette Labassee werd als Amerikaanse geboren in 2001.

Eenmaal terug in Frankrijk lieten de Franse autoriteiten weten dat zij vermoeden dat de baby ter wereld was gekomen via een draagmoeder. Daarom werd aan hen medegedeeld dat Juliette daarom niet zouden worden opgenomen in de registers van de burgerlijke stand omdat draagmoederschap onwettig zou zijn. Deze weigering tot registratie veroorzaakte meerdere praktische problemen, zo kreeg het kind niet de Franse nationaliteit, en had het geen toegang tot de sociale zekerheid en onderwijs. Het koppel Lebassee spande een rechtszaak aan.

Deze zaak verloren zij omdat het draagmoederschap in Frankrijk niet is toegestaan. Het registeren van het kind in de burgerlijke stand zou volgens de rechter andere stellen aanmoedigen om in andere landen draagmoederbaby’s te kopen. Volgens de rechter was er geen sprake van schending van het recht van de ouders op privacy en een familieleven, nu de registratie geen directe gevolgen had voor de band tussen het kind en de ouders.

De ouders richtte zich toen tot het Europees Hof voor de rechten van de mens.

EHRM

Het Europese Hof oordeelde dat de inmenging van de Franse autoriteiten in het privéleven en persoonlijke beslissingen van de ouders juridisch gegrond en gerechtvaardigd was omdat Frankrijk andere Franse koppels probeerde te ontmoedigen om naar het buitenland te gaan voor draagmoederschap. Het Hof meende dat de ouders niet konden aantonen dat de weigering om in de burgerlijke stand te registeren gevolgen zou hebben voor het normale functioneren van hun gezinsleven, aangezien zij zich wel in Frankrijk mochten vestigen. Het Hof stelde dat de Franse rechtbank het belang van het koppel Lebassee dus correct had afgewogen.

M.b.t. het kind oordeelde het Hof echter dat het kind in rechtsonzekerheid leefde omdat de weigering van de Franse autoriteiten om haar te registeren haar status en wettelijke bescherming in Frankrijk aantastte (ook al was zij wel in de VS geregistreerd als kind van een donor).

Daarnaast vormde dit een gevaar voor de identiteit omdat het moeilijkheden meebracht om een plek te vinden in de Franse maatschappij nu zij waarschijnlijk niet de Franse nationaliteit zouden kunnen verkrijgen ondanks dat haar ouders Frans waren. Ook zou het een probleem opleveren bij het erven in geval de ouders zouden komen te overlijden.

Het belang van afkomst werd meegewogen in de bepaling van iemands identiteit. Door de juridische en persoonlijke negatieve gevolgen voor het kind overwoog het Hof dat de Franse autoriteiten zich schuldig hadden gemaakt aan ongepaste bemoeienis in het privéleven van het kind. Hierdoor is sprake van schending van artikel 8 EVRM.