Erven Kaat (HR 26 november 1993, NJ 1994, 260)

Rechtsregel

Wanneer een erflater die tot zijn overlijden met zijn enige erfgenaam deelgenoot was in een huwelijksgemeenschap, een recht heeft gelegateerd op een tot deze gemeenschap behorend goed, dan is dat legaat, niettegenstaande het bepaalde in de eerste volzin van artikel 4:950 BW (oud), voor het geheel geldig. Uit de tweede en derde volzin van die bepaling volgt dat een legaat dat een deelgenoot met betrekking tot een tot de gemeenschap behorend goed heeft gemaakt, rechtsgevolg heeft. Dat is volgens genoemde bepaling zelfs het geval wanneer het goed na het overlijden wordt toegedeeld aan een ander dan de erfgenaam of erfgenamen.

Een legaat met betrekking tot een tot de gemeenschap behorend goed is evenmin nietig ingevolge het bepaalde bij artikel 4:1013 BW (oud). Het goed behoorde immers mede toe aan de erflater, zodat niet gezegd kan worden dat het in de zin van laatstgenoemde bepaling een goed is ‘van een ander’.

Het geval waarvan in het huidige geding sprake is, kenmerkt zich daardoor dat het aandeel van de erflater in de gemeenschap is overgegaan op zijn enige erfgenaam, die tevens de enige andere deelgenoot in de gemeenschap was, zodat een verdeling daarvan niet meer aan de orde komt. In zodanig geval kan het bij de tweede en derde volzin van artikel 4:950 BW (oud) bepaalde geen toepassing vinden. Er bestaat in dat geval voor de erfgenaam immers geen beletsel om de wil van de erflater uit te voeren.