In de huidige studie werd onderzocht hoe Nederlandse kinderen de acculturatie strategieën van leeftijdgenoten, die naar Nederland geïmmigreerd zijn, evalueren. Er werd gekeken of de status van de immigranten groep, de nationale identificatie van de kinderen en de perceptie of de immigranten tot hun land behoren invloed hadden op deze evaluatie. Er zijn vier typen acculturatie strategieën:

• Integratie: behoud van de eigen cultuur met aanpassing aan de cultuur van de gastheer

• Assimilatie: aannemen van de cultuur van de gastheer en opgeven van de originele cultuur

• Separatie: behoud van de eigen cultuur, zonder aanpassing aan de cultuur van de gastheer

• Marginalisatie: geen behoud van de eigen cultuur en geen aanpassing aan de cultuur van de gastheer

Wat kinderen van hun migrant leeftijdsgenoten vinden is afhankelijk van de acculturatie van deze leeftijdsgenoten. Waarschijnlijk beoordelen kinderen hun leeftijdsgenoten positiever bij gebruik van assimilatie of integratie strategieën, omdat ze zich aanpassen aan de huidige cultuur. De kinderen hebben daardoor het idee dat zij ook gewaardeerd worden. Daarnaast zorgt aanpassing aan de huidige cultuur ook voor verhoogde gelijkenis, waardoor een gevoel van gedeelde identiteit ontstaat.

Over het algemeen hebben we de neiging mensen te steunen die tot dezelfde categorie behoren als wijzelf. Daarom is de verwachting dat de waarneming dat iemand tot het land behoort de relatie tussen acculturatie strategie en beoordeling van de leeftijdsgenoot medieert. Leeftijdsgenoten die assimileren worden daarom ook nog meer als ‘één van ons’ gezien dan leeftijdsgenoten die integreren.

In de huidige studie werd gekeken naar Turkse en Chinese immigranten. In Nederland is er een grote groep Turken, die een slechte sociaal economische status hebben. Er is echter maar een kleine groep Chinezen met een betere sociaal economische status. De voorspelling is dat de waarneming dat Turkse leeftijdsgenoten hun eigen cultuur behouden, in vergelijking tot Chinese leeftijdsgenoten, een grotere bedreiging vormen voor de inheemse Nederlanders. Waarschijnlijk zal er dus een groter verschil zijn in evaluatie van Turkse leeftijdsgenoten, vergeleken met Chinese leeftijdsgenoten, die assimileren of die integreren of separeren.

Verder voorspellen de onderzoekers dat kinderen die zich sterker identificeren met Nederland Turkse immigranten negatiever beoordeeld dan Chinese immigranten. Daarnaast zouden assimilerende Turken positiever beoordeeld worden dan integrerende of separerende Turken door hoge identifiers dan door lage identifiers. De huidige studie onderzocht ook de beoordeling van Nederlanders die emigreerden naar het buitenland. Er werd gekeken of de beoordeling bepaald wordt door of mensen zich wel of niet aanpassen aan de gastcultuur of doordat mensen als een out-group beoordeeld worden.

Daarnaast kan leeftijd invloed hebben op de evaluaties van immigranten. Als kinderen ouder worden verhoogt de focus op status en groepsidentiteit, waardoor het kan zijn dat immigranten die hun eigen cultuur behouden negatiever beoordeeld worden. Echter kan het ook zo zijn dat oudere kinderen begrijpen dat immigranten hun eigen cultuur willen behouden, doordat het vermogen andermans sociale perspectieven te begrijpen verbetert met leeftijd en oudere kinderen meer belang hechten aan autonomie.

Methode

De kinderen kregen drie vignetten gepresenteerd over een Turks en Chinees meisje die in Nederland woonden en een Nederlands meisje die in Turkije woonde. De vignetten varieerden in de acculturatie strategieën (integratie, assimilatie of separatie) die de leeftijdsgenoten gebruikte. Daarnaast werd onderzocht in welke mate de kinderen vonden dat de leeftijdsgenoot tot hun land behoorde, of de kinderen hun leeftijdsgenoot leuk vonden en in welke mate de kinderen zich identificeerde met Nederland.

Resultaten

Over het algemeen werden de leeftijdsgenoten positief beoordeeld, maar de Nederlandse en Chinese leeftijdsgenoten werden positiever beoordeeld dan de Turkse leeftijdsgenoot. Daarnaast werden assimilerende immigranten positiever beoordeeld dan integrerende en separerende immigranten. Dit effect was sterker voor de Turkse dan voor de Chinese leeftijdsgenoot. Immigranten met een lagere status (Turks) worden dus positiever beoordeeld als ze zich aanpassen aan de nationale cultuur zonder hun eigen cultuur te behouden. Immigranten met een hogere status (Chinees) worden positief beoordeeld als ze zich aanpassen aan de nationale cultuur, onafhankelijk van of ze de eigen cultuur behouden of niet.

De Nederlandse leeftijdsgenoot werd het positiefst beoordeeld als ze een separatie strategie gebruikte en het minst positief als ze een assimilatie strategie gebruikte. Dit duidt erop dat beoordelingen van kinderen vooral gebaseerd zijn op de context van hun eigen groep en niet zo zeer alleen op de migratie.

Over het algemeen waren meisjes positiever in hun beoordelingen dan jongens. Kinderen die zich meer identificeerden met Nederland, vergeleken met kinderen met lage nationale identificatie, beoordeelden immigranten positiever als ze assimileerden dan als ze separeerden. Dit gold voor zowel de Turkse als de Chinese leeftijdsgenoten. Daarnaast waren kinderen met lage nationale identificatie minder positief over hun assimilerende Nederlandse leeftijdsgenoot en kinderen met hoge nationale identificatie positiever over hun separerende Nederlandse leeftijdsgenoot.

De kinderen beoordeelden de Chinese leeftijdsgenoot als het meest behorend tot Nederland, gevolgd door de Turkse leeftijdsgenoot en de Nederlandse leeftijdsgenoot. Alle leeftijdsgenoten werden als meer behorend tot Nederland beoordeeld als ze assimileerden of integreerden dan als ze separeerden. Dit effect was sterker voor de Turkse dan voor de Nederlandse leeftijdsgenoot. Meisjes beoordeelden de leeftijdsgenoten sneller als medelandgenoten en de Nederlandse emigrant als Turkse landgenoot dan jongens. De effecten van assimilatie en integratie, vergeleken met separatie, op de beoordeling van het behoren van de immigranten in Nederland waren sterker voor meisjes dan voor jongens. Het effect van assimilatie, vergeleken met separatie en integratie, op de beoordeling van het behoren van de emigrante leeftijdsgenoot tot Nederland was sterker voor meisjes dan voor jongens.

De waarneming van behoren tot Nederland had een positief effect op de beoordeling van alle leeftijdsgenoten, maar was sterker voor immigranten dan voor emigranten. De beoordeling van het behoren tot Nederland medieert de relatie tussen de acculturatie strategie en de beoordeling van de leeftijdsgenoot gedeeltelijk voor de immigrante leeftijdsgenoten. Voor de Nederlandse emigrant werd juist een suppressie effect gevonden.

Discussie

Uit dit onderzoek blijkt dat kinderen leeftijdsgenoten positiever beoordelen als ze zich aanpassen aan de Nederlandse cultuur en hun eigen cultuur niet behouden (assimilatie). Daarnaast worden integrerende leeftijdsgenoten positiever beoordeeld dan separerende leeftijdsgenoten. Deze relatie wordt deels beïnvloed door de waarneming of de leeftijdsgenoten tot Nederland behoren. In het algemeen werden Turkse leeftijdsgenoten negatiever en als minder behorend tot Nederland beoordeeld dan Chinese leeftijdsgenoten. Vooral de integrerende Chinese leeftijdsgenoot werd positiever beoordeeld dan de integrerende Turkse leeftijdsgenoot. Nederlandse leeftijdsgenoten die zich aanpassen aan de Turkse cultuur en separeren van de Nederlandse cultuur werden het minst positief beoordeeld. Intergroup overwegingen zijn dus belangrijk in de beoordeling. Als laatste was de beoordeling van kinderen met hoge nationale identificatie het positiefst als Turkse en Chinese immigranten zich aanpasten aan de Nederlandse cultuur en als de Nederlandse emigrant de Nederlandse cultuur behield