Geerts/Ten Dam (HR 12-10-1990, NJ 1992/620)

Feiten

Ondanks dat bestuurder Geerts verschillende glazen alcohol gedronken had, stapte Ten Dam bij hem in de auto. Zij kregen een eenzijdig ongeval. Achteraf bleek Geerts 2,21 promille alcohol in zijn bloed te hebben. Ten Dam claimde een vergoeding van 80% van zijn schade naar aanleiding van het ongeluk. Hierbij ging hij uit van enige mate van eigen schuld aan zijn zijde. Geerts deed een uitdrukkelijk beroep op risicoaanvaarding door Ten Dam.

Zowel de rechtbank als het hof verwierpen het beroep van Geerts en kwamen tot een 25% eigen schuld. In hoger beroep stelde Geerts dat het hof ten onrechte zijn grief over risicoaanvaarding had gepasseerd.

Hoge Raad

De Hoge Raad verwerpt het leerstuk risicoaanvaarding. Het hof heeft terecht geoordeeld dat het i.c. alleen gaat om de vraag of en zo ja in welke mate de aan Ten Dam toe te rekenen omstandigheden ( diens 'eigen schuld') tot de schade hebben bijgedragen. Niet als juist kan worden aanvaard de stelling dat de enkele omstandigheid dat degene die gaat meerijden met een onder invloed van alcohol verkerende bestuurder van deze toestand van de bestuurder op de hoogte was of had behoren te zijn, meebrengt dat de meerijder naar recht en billijkheid in het geheel geen aanspraak op schadevergoeding heeft.

Hoge Raad laat in het midden in welke gevallen schadevergoedingsplicht ontbreekt op grond van de enkele omstandigheid dat de benadeelde met de gedragslijn van de veroorzaker van de schade heeft ingestemd of zich bewust heeft blootgesteld aan het risico dat voor hem uit die gedragslijn voortvloeit. In casu gaat het alleen om de vraag in hoeverre aan benadeelde toe te rekenen omstandigheden (‘eigen schuld’) tot de schade hebben bijgedragen.

Kern

i.c. gaat het om de leer van de risico-aanvaarding en eigen schuld. De Hoge Raad oordeelt dat er sprake is van eigen schuld maar dat het niet klopt dat een benadeelde geen enkele schadevergoeding ontvangt. Dus zelfs als iemand meerijdt met een dronken

automobilist kan "in geen geval" worden gesteld dat de inzittende de schade die het gevolg is van een door de bestuurder veroorzaakte aanrijding geheel voor eigen rekening komt.