Twee schooljongens komen elkaar in de jungle tegen, in een lagune. De ene jongen is lang en blond, de andere is kleiner, erg dik en draagt een bril met dikke glazen. De blonde jongen denkt dat ze zich op een eiland bevinden. Het blijkt dat de jongens zich met een grote groep andere jongens in een vliegtuig bevonden, dat na een aanval een noodlanding op het eiland gemaakt lijkt te hebben, maar het vliegtuig is nergens te bekennen. Ze bedenken zich dat er dus waarschijnlijk geen volwassenen op het eiland zijn!

De dikke jongen vraagt de blonde jongen om zijn naam en deze antwoordt dat hij Ralph heet. Ralph vraagt de dikke jongen echter niet om zijn naam, maar begint richting de zee te lopen. Wanneer de dikke jongen hem vraagt of hij toevallig de andere jongens uit het vliegtuig gezien heeft, lijkt Ralph niet heel geïnteresseerd. Hij begint sneller te lopen en de dikke jongen houdt hem niet goed meer bij, vanwege zijn astma.

Ralph komt aan op het strand, een strook zand met palmbomen. In de verte breken de golven op een koraalrif, maar er is verder geen land in zicht. Tussen het strand en het rif is het water rustig. Het is vooral erg heet. De twaalf jaar oude Ralph besluit zijn kleren uit te trekken om het wat draaglijker te maken. Ondertussen is de dikke jongen ook aangekomen bij het strand. Hij is even onzeker als hij Ralph ziet, die het brede lichaam van een bokser heeft, maar trekt toch ook zijn windjack uit.

De dikke jongen stelt nog eens voor om op zoek te gaan naar de andere jongens en een bijeenkomst te organiseren. Ralph is niet geïnteresseerd, totdat de dikke jongen zegt dat hij hoopt dat de andere jongens hem niet noemen bij de naam die hij op school kreeg. Wanneer de dikke jongen vertelt dat hij ‘Piggy’ werd genoemd, moet Ralph hard lachen en neemt de naam direct over. Hij springt in het rond en roept ‘Piggy, Piggy, Piggy!’ Piggy lijkt eerst enigszins terneergeslagen, maar nadat Ralph dit een tijdje heeft gedaan lijkt hij toch een lichte voldoening te voelen dat hij überhaupt zoveel erkenning krijgt van Ralph.

Als Ralph uitgelachen is, loopt hij een stuk langs het strand tot hij bij een groot, roze stuk graniet komt dat boven het zand en het water uitkomt. Op dit stuk steen ligt een laagje aarde en er groeien wat jonge palmbomen die zorgen voor schaduw. Enkele omgevallen palmbomen zorgen voor goede plekken om te zitten. Aan de andere kant van het granieten platform bevindt zich een waterbassin, afgeschermd door opgehoopt zand. Het water is diep en Ralph duikt erin.

Even later komt Piggy erbij en na een onzeker moment kleedt hij zich ook helemaal uit en gaat het water in. Hij gaat niet diep, want zwemmen heeft hij nooit geleerd vanwege zijn astma. Hij vindt echter ook niet dat Ralph goed kan zwemmen. Ralph is het daar niet mee eens; hij heeft al leren zwemmen van zijn vader, een commandant bij de marine, toen hij vijf was. Piggy vertelt dat zijn vader overleden is en dat hij bij zijn tante woont, die een snoepwinkel heeft waar hij zo veel snoep kreeg als hij wilde.

Piggy vraagt Ralph wanneer zijn vader hen komt redden en hoe hij weet waar ze zijn. Ralph weet dit eigenlijk ook niet zo goed, maar zegt dat ze dat wel aan zijn vader zullen vertellen op het vliegveld. Piggy weet zeker van niet, want hij heeft de piloot horen zeggen dat er een atoombom gevallen is en dat iedereen die weet waar ze zijn nu dood is.

De jongens gaan het water weer uit, kleden zich aan en gaan op een omgevallen palmboom op het platform zitten. Piggy stelt weer voor om de andere jongens te gaan zoeken. Ralph reageert hier nog steeds niet op en lijkt ver weg met zijn gedachten. Hij onderbreekt Piggy door te wijzen naar een schelp in de lagune. Piggy wordt enthousiast en met behulp van een palmtak halen de jongens de schelp uit het water. Deze is roomwit met hier en daar een hint van roze. Terwijl Ralph de ruim 45 centimeter lange schelp bestudeert, ratelt Piggy door over een soortgelijke schelp die ooit van iemand was die hij kende.

Plotseling komt Piggy met het idee om op de schelp te blazen om op die manier de andere jongens naar zich toe te roepen. Piggy gaat er vanuit dat dat ook de reden is dat Ralph de schelp uit het water wilde halen, terwijl Ralph het eigenlijk meer als een leuk tijdverdrijf zag. Ralph gaat echter niet tegen Piggy in en vraagt hem hoe Piggy’s kennis op zijn schelp blies. Piggy legt het uit aan Ralph, maar de eerste keer komt er geen geluid uit. De tweede keer is er alleen een soort scheetgeluid, waar de twee jongens erg om moeten lachen. Uiteindelijk weet Ralph een diep geluid uit de schelp te krijgen. Hij blaast meerdere keren, tot hij buiten adem is.

Na niet al te lange tijd komt er een kind van ongeveer zes jaar tussen de palmbomen vandaan. Zijn kleren zijn gescheurd en zijn gezicht zit onder de plakkerige restanten van fruit. Piggy helpt het jochie omhoog op het platform terwijl Ralph op de schelp blijft blazen. De jongen stelt zich voor als Johnny. Piggy roept zijn naam ook naar Ralph, maar deze is te druk bezig met de schelp.

Er verschijnen steeds meer kinderen op het strand, die richting het platform komen. Het voorbeeld van Ralph en Piggy volgend, gaan de jongens één voor één op de omgevallen palmbomen zitten. Terwijl Ralph verder gaat met blazen, vraagt Piggy alle kinderen om hun naam en probeert deze allemaal te onthouden. De kinderen zijn net zo volgzaam als dat zij waren bij de mannen met de megafoons die blijkbaar aanwezig waren voordat de jongens in de problemen kwamen met het vliegtuig. Sommigen zijn naakt, anderen half, weer anderen dragen hun schooluniformen. Ze kijken allemaal speculerend naar Ralph; er wordt iets gedaan!

Een tweeling met touw-achtig haar komt ook naar het platform. Ze lijken in alles gelijk en stellen zich voor als Sam en Eric. Ralph stopt met het blazen op de schelp en richt zijn blik op het strand, waar een groep jongens in zwarte uniformen in twee parallelle rijen aan komt marcheren. De leider van de groep komt het platform op en vraagt waar de man met de trompet is. Als Ralph zegt dat alleen hij er is, is de leider van de groep niet tevreden; hij had gehoopt op een schip.

De leider van de groep blijkt Jack Merridew te heten en de groep is een koor. De andere jongens van het koor zijn duidelijk onder invloed van Jack, want ook al hebben ze het warm, ze blijven stilstaan wanneer Jack dat van ze vraagt. Totdat er een jongen flauwvalt van de hitte. Jack probeert de situatie te redden door te zeggen dat deze jongen, genaamd Simon, altijd flauwvalt, wat gegiechel van het koor oplevert. Piggy vraagt de jongens van het koor niet om namen, omdat hij zich geïntimideerd voelt door de jongens in uniform. Er volgt een rondje namen die Piggy net gevraagd heeft. Halverwege onderbreekt Jack Piggy en zegt dat de dikzak te veel praat. Ralph roept dat hij geen Dikzak heet, maar Piggy. De overige jongens nemen de naam ook meteen over. Piggy is even buitengesloten en bloost.

Jack zegt dat er een beslissing genomen moet worden over hoe de jongens gered moeten worden, en Ralph stelt voor dat ze een leider kiezen. Jack stelt zichzelf meteen kandidaat, omdat hij ook de leider van het koor is en C sharp kan zingen. Een donkerharige jongen, Roger, stelt voor om te stemmen. Hoewel Piggy duidelijk de slimste is en Jack de beste leider lijkt te zijn, kiezen de jongens voor Ralph als leider. Dit vanwege zijn sterke lichaam, zijn stille kracht en natuurlijk de schelp in zijn handen.

Ralph wijst het koor toe aan Jack en deze besluit dat zij jagers zullen zijn. Ralph stelt dat ze niet meteen kunnen besluiten wat ze gaan doen, maar dat ze eerst zeker moeten weten of ze echt op een eiland zitten. Hiervoor stelt Ralph een groepje samen, bestaande uit hemzelf, Jack en Simon, om samen de berg te beklimmen en de omgeving te bekijken. Piggy wil ook mee, maar Ralph zegt dat hij niet goed is voor een klus als deze. Als Piggy voet bij stuk houdt, zegt Jack vrij hard dat ze hem er niet bij willen hebben en dat drie man genoeg is. Piggy probeert ze nog over te halen door te zeggen dat hij er als eerste bij was, toen Ralph de schelp vond, maar de jongens besteden geen aandacht aan hem en lopen weg. Piggy gaat erachteraan en spreekt Ralph erop aan dat hij toch de naam Piggy aan de groep heeft verteld, terwijl Piggy hem had gevraagd dat niet te doen. Ralph twijfelt even tussen sorry zeggen of Piggy verder vernederen, maar zegt uiteindelijk dat Piggy beter is dan Fatty. Dan stuurt hij Piggy terug naar de groep om namen op te nemen.

Ralph, Jack en Simon lopen over het strand naar het eind van het eiland. Ze zijn in een uitgelaten stemming omdat ze ontdekkingsreizigers zijn. Vanaf het eind van het eiland kunnen ze niet verder, omdat er veel rotsen op het strand liggen. Ze besluiten vanaf daar de berg op te gaan. De klim is steil en het is lastig om door alle begroeiing heen te komen. Ondanks dat de jongens onder de krassen zitten en het heet hebben, zijn ze nog steeds opgetogen. Jack denkt dat er vast nog nooit eerder iemand geweest is waar ze nu zijn en Ralph vindt dat ze eigenlijk een kaart zouden moeten tekenen, maar er is geen papier. Simon stelt voor om de kaart in boomschors te krassen.

Wanneer de jongens eindelijk uit de lagune komen is de top in zicht. Ze vinden echter een losliggend rotsblok zo groot als een auto en besluiten deze van de berg te rollen. Het rotsblok raast tussen de bomen door omlaag en de jongens voelen dit als een triomf die de laatste loodjes naar de top makkelijker maakt. Eenmaal op de top kijken ze om zich heen en zien dat ze zich inderdaad op een eiland bevinden. Het eiland heeft ongeveer de vorm van een boot. Aan weerszijden zijn rotsen, kliffen, boomtoppen en een steile helling, voor hen zien ze een minder steile afdaling met bomen en daarachter de jungle. Voor de punt van hun eiland bevindt zich nog een tweede eiland; een rots die als een fort uit het water steekt. Het koraalrif is zichtbaar ongeveer een mijl van de kust bij ‘hun’ strand. De jongens zien ook het gat in de jungle waar hun vliegtuig geland is.

Ralph merkt op dat er nergens rook of een boot te zien is, dus dat het eiland zeer waarschijnlijk onbewoond is. De jongens genieten even van het idee dat ze het eiland helemaal voor zichzelf hebben, totdat Simon zegt dat hij honger heeft. Ze klimmen weer naar beneden en horen ineens geluiden van hoeven op het pad. Er zit een big vast in de begroeiing. Jack haalt zijn mes tevoorschijn en brengt zijn arm omhoog, maar twijfelt dan. In die pauze beseffen de drie jongens wat er gebeurt wanneer Jack zal toeslaan. Plotseling weet het biggetje los te komen en gaat er vandoor. De jongens kijken elkaar even geschokt aan, lachen dan beschaamd en klimmen terug naar het pad.

Jack zegt even later dat hij alleen even een moment wachtte om te bepalen waar hij het beestje zou steken. Er volgt wat discussie over hoe je een varken moet slachten. De drie jongens weten echter allemaal waarom Jack niet heeft toegeslagen: hoe afschuwelijk het zou zijn om met het mes te snijden in levend vlees, vanwege het bloed. Merridew neemt zich voor de volgende keer geen mededogen te tonen. De andere jongens gaan daar niet tegenin. De jongens gaan op zoek naar fruit.