Casus

Een veertienjarig meisje, Astrid Veenhoven, valt tijdens een turntraining uit de ringen en loopt ernstig hoofdletsel op en raakt blijvend invalide. Hillbrands, de leidster van de training, wist op het moment niet veel af van het onderdeel ringen en de gymnastiekvereniging was daarvan op de hoogte. Veenhoven wil schadevergoeding van de vereniging.

Rechtbank

Wijst de vordering af omdat het oordeelt dat de val niet voorkomen had kunnen worden en dat gedaagden niet onrechtmatig hebben gehandeld.

Hof

Wijst de vordering wel toe omdat Hillbrands en de vereniging niet alle veiligheidsmaatregelen hadden getroffen die in de gegeven situatie gevergd mochten worden om de gevolgen van een val te voorkomen of te beperken.

Hoge Raad

Volgens de HR is de centrale vraag of de trainer bij het leiding geven en de vereniging bij de aanstelling, gelet op alle omstandigheden van het geval, zijn tekortgeschoten in de zorg die van hen jegens de deelnemers aan de training kan worden gevergd. De Hoge Raad is het met het Hof eens dat er een strenge maatstaf geldt; bij activiteiten (waar hiervan sprake is) is een val met risico van zeer ernstig letsel op zichzelf niet altijd te vermijden, wel is het treffen van bijzondere maatregelen ter voorkoming of beperking van de gevolgen geboden.

De Hoge Raad is het ook eens met het Hof dat er causaal verband bestaat tussen het aanstellen van Hillbrands als trainster en het door Astrid opgelopen letsel.

De stelling dat het lestel ook zou zijn opgetreden als de vereiste voorzorgsmaatregelen wel waren genomen, kunnen ook niet als grondslag dienen voor een beroep op eigen schuld van Astrid.

Men moet dus hier bij bedenken dat er strenge eisen gesteld worden als het gaat om de verantwoordelijkheid van een vereniging met betrekking tot voorzorgsmaatregelen die van belang zijn voor de veiligheid van de deelnemers.