Feiten

I.c. ging het om een zaak waarbij aan een man huisvredebreuk (art. 138 Sr) ten laste was gelegd. Dit zou hij in Nijmegen hebben gepleegd tussen 6 mei 1970 en 24 mei 1970.

De Rechtbank Arnhem veroordeelde de man waarna hij zich in hoger beroep richtte tot het Hof Arnhem. Het Hof veroordeelde de verdachte ook op grond van art. 138 Sr. Het Hof stelde dat het onderhavige pand tot omstreeks eind 1969 bewoond was geweest en nadien leeg te koop stond toen het verweten feit werd gepleegd. Onder die omstandigheden werd het verweten feit dus gepleegd in een woning als bedoeld in artikel 138 Sr, aldus het Hof.

Hoge Raad

De zaak wordt aan de Hoge Raad voorgelegd en die geeft aan dat het Hof aan het bestanddeel "in gebruik" een onjuiste uitleg heeft gegeven. Volgens de Hoge Raad moet de term "in gebruik" worden geïnterpreteerd als "feitelijk als woning in gebruik", hetgeen met het normale spraak gebruik in overeenstemming is, terwijl de wetsgeschiedenis onvoldoende aanknopingspunten biedt voor de uitleg van "in gebruik" zoals het Hof dat stelde. Het Hof heeft dus ten onrechte betekenis toegekend dat dit voor woningen betekende, dat het voldoende was, dat de huiseigenaar over de woonruimte de beschikking had.

Conclusie; ten aanzien van de term “gebruik” in art. 138 Sr oordeelt de Hoge Raad dat daaronder, in overeenstemming met het normale spraakgebruik, 'feitelijk gebruik' moet worden verstaan. Degenen die zich op het huisrecht kunnen beroepen, zijn die personen die de woning feitelijk als woning in gebruik hebben.