De rechtbank Amsterdam heeft in 1974 de echtscheiding uitgesproken van een toentertijd in Nederland wonende Canadese man en zijn in Canada wonende Canadese echtgenote. Daarbij is tevens een alimentatieverplichting ten behoeve van de vrouw opgelegd. De man vordert in 1984 een wijziging in zijn alimentatieverplichting, hij woont dan weer -evenals de vrouw- in Canada. Aan de Canadese rechter komt volgens het Canadese recht geen rechtsmacht toe.

Het Hof beslist dat de Nederlandse rechter o.g.v. art. 429 c lid 2 Rv. (nu lid 15) geen rechtsmacht toekomt vanwege onvoldoende aanknoping met de Nederlandse rechtssfeer. Hierbij overweegt het Hof dat het niet van belang is of -volgens het in Canada geldende recht- alleen de rechter die destijds de alimentatie heeft vastgesteld bevoegd is hier wijzigingen in aan te brengen.

De Hoge Raad bepaalt dat de uit art. 828a Rv (oud) voortvloeiende rechtsmacht niet opzij gezet kan worden door art. 429c lid 2 (lid 15) nu de Canadese rechter niet bevoegd is tot kennisneming terwijl de verzoeker toch een beslissing moet kunnen krijgen.

Bepaald wordt dat er voldoende aanknoping met de rechtssfeer van Nederland is.