In dit arrest van het Hof van Justitie staat art. 16 EEX-Verdrag (nu art. 22 EEX-Vo) centraal. Dit artikel heeft betrekking op de rechterlijke bevoegdheid ten aanzien van zakelijke rechten op en huur en verhuur, pacht en verpachting van onroerende goederen. Het gaat hierbij om de vraag wat de reikwijdte is van art. 22 EEX-Vo. Is art. 22 EEX-Vo van toepassing op overeenkomsten betreffende de terbeschikkingstelling van vakantiewoningen, wanneer de contractuele verplichting van de reisorganisator beperkt is tot de terbeschikkingstelling van een vakantiewoning?

In casu gaat het om Götz, een Duitser, die van de Deense vennootschap Dansommer een woning heeft gehuurd voor een vakantieperiode van vijftien dagen. Nadat Götz  in de woning had verbleven kreeg hij van Dansommer te horen dat hij de woning niet goed had schoongemaakt en dat de vloerbedekking en de oven waren beschadigd. Dansommer daagde Götz vervolgens voor de rechter. De rechter was van mening dat er eerst moest worden geoordeeld over de bevoegdheid, zoals geregeld in het Executieverdrag.

Het Hof oordeelt vervolgens dat art. 22 EEX-Vo van toepassing is op een schadevordering wegens slecht onderhoud en beschadiging van een woning die door een particulier was gehuurd om er enkele weken vakantie door te brengen. Dit is ook het geval wanneer die vordering niet rechtstreeks door de eigenaar van het onroerend goed is ingesteld, maar door een professionele reisorganisator bij wie de betrokkene de woning had gehuurd en die gesubrogeerd is in de rechten van de eigenaar van het onroerend goed.