Conduct Disorder (CD) omvat agressie naar dieren en mensen, vernieling van bezit, bedrog of diefstal en schendingen van regels. Tussen de 5 en 10% van kinderen tussen de 8 en 16 hebben CD. Een significant gedeelte laat later symptomen zien van de antisociale persoonlijkheidsstoornis. De prognose voor kinderen met CD is nog slechter als ze naast CD ook een laag (verbaal) IQ hebben. Een aantal onderzoeken hebben gekeken naar de impulscontrole in kinderen met externaliserende stoornissen gecombineerd met een intellectuele achterstand. Deze onderzoeken suggereren dat kinderen met externaliserende stoornissen en een IQ onder het gemiddelde problemen hebben met de inhibitie van reacties. Het doel van het huidige onderzoek was dieper ingaan op de kern van de slechte impulscontrole in kinderen met CD en borderline intellectueel functioneren. Hierbij werden kinderen vergeleken met een controlegroep. Er is gebruik gemaakt van de Alertness test. In deze test wordt gebruik gemaakt van twee condities: een visueel signaal dat vooraf wordt gegaan door een auditief signaal en een visueel signaal zonder auditief signaal. Reactietijden zijn normaal gesproken sneller als het visuele signaal voorafgegaan wordt door een auditief signaal. Er wordt onderzocht of kinderen met de bovengenoemde tweezijdige diagnose in staat zijn de neiging om vroegtijdig te reageren door het auditieve signaal kunnen weerstaan. Hiervoor is executieve controle nodig. De hypothese is dat kinderen met deze tweezijdige diagnose vaker een impulsieve respons laten zien volgend op de auditieve prikkel.

Uit de resultaten bleek het volgende. De controlegroep reageerde sneller als er een auditieve prikkel aanwezig was, maar reageerde niet vroegtijdig. Dit is een indicatie voor impulscontrole. De kinderen met de tweezijdige diagnose reageerden langzaam op het ‘go’ signaal, wat duidt op een tekort in de capaciteit van informatieverwerking. Hun reacties werden wel sneller door de auditieve prikkel. Echter, ze maakten ook significant meer vroegtijdige fouten, wat een indicatie is voor impulsieve reacties. Dit komt mogelijk doordat deze kinderen niet in staat zijn de input van de output de koppelen. Dat er bij kinderen met CD een tekort bestaat in de responsinhibitie (ook als er is gecontroleerd voor symptomen van ADHD) komt niet overeen met overzichtsartikelen, waarin werd gevonden dat de comorbide ADHD symptomen de oorzaak zijn voor slechte impulscontrole.

Het onderzoek heeft een aantal beperkingen:

1. De groepen zijn samengesteld op basis van leeftijd.

2. Bepaalde kenmerken van de doelgroep maakte het niet mogelijk om kinderen met ADHD te diagnosticeren.

Impulsiviteit is een heel brede term, waarbij gedrags- en cognitieve aspecten van belang zijn. Het gedrag kan voorkomen in veel verschillende situaties. Een onderzoek vanuit verschillende invalshoeken is daarom nodig. Het huidige onderzoek heeft zich op snelle responsimpulsiviteit gericht.