Loosely v. R (2001) UKHL 53

Feiten

In deze zaak betrof het acties van undercover politieagenten die tijdens een opsporingsoperatie test aankoop hadden verricht. Er moest worden beoordeeld of het gedrag van de politie meer was dan alleen een mogelijkheid bieden aan de verdachte tot het aanzetten tot een misdaad. Als het gedrag van de politie voorafgaand aan het plegen van een delict niet meer was dan hetgeen door anderen zou kunnen worden verwacht onder dezelfde omstandigheden dan zou dit geen “entrapment” (uitlokking) zijn. Als dit echter verder zou gaan dan zou dit als misbruik door de Staat kunnen worden gekwalificeerd.

House of Lords

De Lords geven elk hun overwegingen inzake “uitlokken” van een persoon. Voorts wordt de vergelijking gemaakt met het arrest van het Hof voor de rechten van de mens “Teixeira de Castro v. Portugal (44/1997/828/1034)”van 9 Juni 1998 omtrent uitlokking. In deze zaak maakt het House of Lords duidelijk dat de Staat soms willekeurige methodes kan gebruiken om bepaalde misdaden te onderzoeken of hoge criminaliteit aan te pakken. In de procedure moest het House of Lords de vraag beatwoorden of de Engelse rechtspraak  verenigbaar was met die van het Hof voor de rechten van de mens. Het House of Lords komt tot enige instructies over hoe men ”entrapment” moet beoordelen in het licht van de jurisprudentie Hof voor de Rechten van de mens. De belangrijkste instructie is volgens de House of Lords het controleren of de betrokken agent zich als een gewoon lid van het bevolking heeft gedragen en of hij/ zij ter goede trouw heeft gehandeld. Immers de handelingen van de politie mogen niet ernstig misbruik behelzen dat bijvoorbeeld de Staat of justitie in diskrediet zou brengen.

Kern: De House of Lords is van mening dat de Engels rechtspraak met betrekking tot uitlokking niet in strijd is met de fundamentele beginselen zoals geformuleerd door het Hof voor de Rechten van de mens zoals o.a. in het arrest “Teixeira de Castro v. Portugal (44/1997/828/1034)”.