Mijn echtgenote X, alsmede haar twee zonen (HR 31 januari 1997, NJ 1998,327)    

Casus

Erflater heeft bij testament tot enige erfgenamen van zijn nalatenschap benoemd  ‘mijn echtgenote Mevrouw X, alsmede haar twee zonen Y en Z’. Nadien is hij van deze vrouw gescheiden.      

Hof

Het hof heeft geoordeeld dat de testamentaire beschikkingen ten gunste van die (eerste) echtgenote van de erflater en haar twee zonen, uitgelegd naar de door het hof uit de woorden ‘mijn echtgenote’ afgeleide bedoeling van de erflater ten tijde van het maken van het testament, uitsluitend golden voor de situatie dat hij op het tijdstip van zijn overlijden nog met die eerste echtgenote gehuwd zou zijn.

Hoge Raad

Volgens de Hoge Raad heeft het hof heeft aldus niet miskend dat de rechter volgens artikel 4:932 en 933 (oud) BW eerst indien de bewoordingen van een testament onduidelijk zijn, de bedoeling van de erflater mag en moet opsporen. In overwegingen van het hof ligt immers besloten het oordeel dat de bewoordingen van het onderhavige testament voor meer dan één uitleg vatbaar zijn. Het hof heeft de bedoeling van de erflater ten tijde van het maken van het testament vastgesteld en is niet uitgegaan van de veronderstelde wil van de erflater. Het hof heeft bij zijn uitlegging geen onjuiste maatstaf aangelegd.