Opzet mededader (HR 20-01-1998, NJ 1998, 426)

Casus

In casu is de verdachte samen een ander er op uit getrokken om een inbraak te plegen. Daarbij heeft de ander een vuurwapen meegenomen. Wanneer beide heren op heterdaad door de politie worden betrapt geeft de verdachte meteen gehoor aan de eisen van de politie, maar zijn mededader begint te schieten en daarbij wordt een van de politieagenten zwaar verwond.

De raadsvrouw van de verdachte voert bij het Hof aan dat de opzet van de verdachte niet was gericht op het gedrag van de ander, die begon te schieten. Aan de hand daarvan stelt zij tevens dat er op dit punt geen sprake kan zijn van bewuste samenwerking ten opzichte van de schietpartij en kan de verdachte voor deze handelingen niet veroordeeld worden. Het Hof stelt ten eerste dat beide zich schuldig hebben gemaakt aan woninginbraak gevolgd door geweld.

Rechtsvraag

De vraag die zich in dit arrest voordoet betreft de omstandigheid of de verdachte die zich schuldig met een ander heeft gemaakt aan diefstal/inbraak, ook veroordeeld kan worden ten opzichte van het geweld dat zijn mededader heeft gepleegd tegen de politie.

Hof

Men kan niet stellen, volgens het Hof, dat de verdachte niet aansprakelijk is voor de gedragingen van de ander omdat de verdachte niet heeft geprobeerd zijn mededader af te houden van het plegen van het geweld en tevens wist dat hij een vuurwapen had meegenomen. Door terwijl hij dat wist toch mee te gaan heeft hij willens en wetens de kans aanvaard dat het vuurwapen daadwerkelijk zou worden gebruikt.

Hoge Raad

In het cassatiemiddel stelt de raadsvrouw dat er geen tijd kan zijn geweest voor de verdachte om zijn mededader ervan te weerhouden dat hij het vuurwapen gebruikte. De A-G en de Hoge Raad zijn echter beide met het Hof van mening dat de verdachte de aanmerkelijke kans op geweldpleging heeft aanvaard en daardoor wel degelijk hiervoor aansprakelijk kan worden gesteld.