Tuinstadregeling, HR 9 juni 2000, NJ 2000, 583

Casus

In deze zaak ging het om de vraag of gemeenschappelijke tuinen als onroerende aanhorigheden bij de in de zogenoemde tuinsteden gelegen flatcomplexen en de daarin gelegen woning moesten worden beschouwd.

Hoge Raad

De Hoge Raad overwoog dat het hier ging om groenvoorzieningen met een open karakter, die voor ieder toegankelijk waren, zodat zij geen deel uitmaakten van de gehuurde woonruimte, ook niet als onroerende aanhorigheid. Voor zover de huurders van de woningen genot hadden van de groenvoorzieningen, ontleenden zij dat genot niet aan de huurovereenkomst, maar aan de openbare bestemming van die groenvoorzieningen, aldus de Hoge Raad. Dus groenvoorzieningen met een open karakter, die voor iedereen toegankelijk zijn, maken dus geen deel uit van de gehuurde woonruimte. Daarnaast kunnen de kosten voor het onderhoud daarvan niet als servicekosten bij de huurders van die woonruimtes in rekening worden gebracht.