HR 4 februari 2005, LJN: AR4483 (UPC/Movieco)    

Rechtsregel   

Indien door de schuldenaar een akkoord is aangeboden, is in de wettelijke regeling zowel van het faillissement als van de surséance van betaling voorzien in een vergadering van schuldeisers die een vordering hebben ingediend, in welke vergadering over het aangeboden akkoord wordt gestemd, maar die vergaderingen nemen binnen het stelsel van de wet niet eenzelfde positie in.       

In faillissement vindt voorafgaand aan de raadpleging van de schuldeisers over het door de schuldenaar aangeboden akkoord een verificatievergadering plaats, waarin de ingediende vorderingen bindend worden vastgesteld, ook tegenover de gefailleerde, met dien verstande dat ingevolge artikel 159 Fw het in kracht van gewijsde gegane vonnis van homologatie, in verband met het proces-verbaal van de verificatievergadering, ten behoeve van de erkende vorderingen, voor zover niet door de gefailleerde overeenkomstig artikel 126 Fw betwist, een voor tenuitvoerlegging vatbare titel oplevert tegen de schuldenaar.  

Tijdens surséance vindt echter geen verificatie-vergadering plaats omdat surséance, anders dan het faillissement, niet is gericht op vereffening van de boedel, maar op gehele of gedeeltelijke voldoening van de schuldeisers; indiening van de vorderingen van de schuldeisers en erkenning dan wel betwisting van de ingediende vorderingen door de bewindvoerder, de overige schuldeisers of de schuldenaar, geschieden dan ook niet met het oog op bindende vaststelling van die vorderingen, maar ter bepaling tot welk bedrag de vorderingen worden toegelaten tot de stemming over een door de schuldenaar aangeboden akkoord.         

Artikel 274 Fw moet aldus zo worden verstaan dat het in kracht van gewijsde gegane vonnis van homologatie van het akkoord, dat door de schuldenaar is aangeboden en door de in artikel 268 Fw bedoelde meerderheid van de tot de stemming toegelaten schuldeisers is aangenomen, in samenhang met het in artikel 269 Fw bedoelde proces-verbaal, wél een voor tenuitvoerlegging vatbare titel oplevert tegenover de schuldenaar ten aanzien van de door deze niet betwiste vorderingen, maar niet die vorderingen bindend tegenover hem doet vaststaan.      

Indien de vordering als gevolg van een verzuim door de schuldenaar niet is betwist of indien na de totstandkoming van het akkoord aan de schuldenaar alsnog gronden blijken voor betwisting daarvan, zal hij dus in beginsel een afzonderlijke procedure aanhangig dienen te maken waarin hij de grondslag van de vordering alsnog dient te betwisten en terugbetaling van de inmiddels voldane akkoordpenningen dient te vorderen.