ABRvS 6 november 2013, ECLI:NL:RVS:2013:1795, (Verwijzing naar eerdere gronden)

Feiten
Op 28 juni 2011 heeft de gemeente Barneveld het projectbesluit ‘Krumselaarseweg I’ vastgesteld.

Appellant (wonend te Barneveld) was in beroep gegaan tegen de gemaakte besluiten van het college van B&W. Het tweede besluit van 17 augustus 2011 hield in dat (vergunninghouder) vanaf 26 juni 2011 een bouwvergunning kreeg toegezegd om een varkensstal te bouwen. De appellant was eerst in beroep gegaan tegen het besluit van 17 augustus.

Het besluit werd vernietigd, maar de rechtsgevolgen hiervan, dus het bouwen van de varkensstal, bleef in stand. Hier ging appellant tegen in hoger beroep, door tegen het andere besluit van 28 juni in te gaan. De appellant gebruikte hiervoor dezelfde beargumentering als voor het besluit van 17 augustus.

Ingevolge artikel 46 lid 6 van de Woningwet, tellen de besluiten van 28 juni 2011 en 17 augustus 2011 als 1 besluit. Hierdoor tellen de twee beroepen gedaan door de appellant ook als een beroep.

Rechtsgang

De rechtbank heeft geoordeeld dat het verwijzen naar eerdere argumentatie, zoals bij appellant, alleen geldig is als de rechtbank niet op de argumentatie is ingegaan of als de rechtbank zijn beredenering herhaalt. Dit is beide niet het geval, dus zegt de rechtbank dat het beroep ongegrond is. (r.o. 4)

Appellant betoogt dat de rechtbank in strijd met het recht en met de beginselen van een goede procesorde heeft gehandeld omdat ze niet de kans heeft gekregen bij de terechtzitting alsnog beroepsgronden naar voren te brengen en daarvoor evenmin een nieuwe zitting. Ook hebben ze haar voorafgaand niet in de gelegenheid gesteld alsnog haar beroepsgronden naar voren te brengen. Ook verwijst appellant naar eerdere zaken waar deze kans wel is gegeven.

Conclusie
Het betoog van de appellant faalt. Er waren geen gronden om de appellant een verzoekschrift (art. 6:6 Awb) te sturen om binnen 4 weken haar betoog verder te beargumenteren. De gebruikte argumentatie van de appellant schiet tekort, ze verwees alleen maar naar vorige argumentatie, en dit is onvoldoende. De vier uitspraken waarnaar de appellant verwijst, leiden niet tot een ander oordeel, nu in die zaken voor alle beroepsgronden louter naar ingediende zienswijzen, bezwaren of beroepsgronden was verwezen. Ook stelt de rechtbank dat art. 8:69 Awb niet van toepassing is en ook dit betoog faalt.

Leerstuk
Het verwijzen naar eerdere argumentatie kan alleen maar werken, en hoeft de rechtbank alleen maar op in te gaan als de rechtbank niet op de argumentatie is ingegaan of als de rechtbank zijn beredenering herhaalt.