Hoe beoordeelt de belastingdienst waar je woont, bij lang verblijf in het buitenland?

Naar welke aspecten kijkt de belastingdienst om je fiscale inwonerschap te bepalen als je in het buitenland woont?

Bij het bepalen van je fiscale woonplaats (oftewel: waar je belasting betaalt), kijkt de Belastingdienst naar een paar belangrijke punten:

• Je woning: behoud je nog een huis in Nederland, dat je kunt blijven gebruiken?
• Je duurzame middelpunt van belangen: waar woon je écht het grootste deel van het jaar? Wie 183 dagen of meer per jaar in een land verblijft, wordt daar meestal inwoner (aantoonbaar met bijvoorbeeld telefoon- en energierekeningen).
• Je nationaliteit: speelt pas mee als uit de woon- en belangencentra niets eenduidigs blijkt.
• Definitieve emigratie: verhuis je maar tijdelijk en ben je binnen een jaar weer terug, dan beschouwt de fiscus je nog als Nederlandse inwoner.
• Ambtenarenregeling: ben je door de Nederlandse overheid uitgezonden, dan blijf je in dienst én fiscaal inwoner van Nederland (gelijk voor je partner en eventuele kinderen tot 27 jaar).
• Één thuisbasis: per belastingplichtige telt er maar één woning als centrale woonplek.

Zo brengt de Belastingdienst al deze factoren samen om vast te stellen waar jij écht woont – en dus waar je belastingplicht ligt.

Welke feiten betrekt de belastingdienst bij het oordeel waar je woont?

Als de Belastingdienst wil bepalen waar je “duurzame middelpunt van je persoonlijke levensbelangen” ligt (oftewel: of je centrale woonplaats in Nederland of in het buitenland is), kijken ze naar een hele reeks persoonlijke en economische feiten, zoals:

• Zijn al je gezinsleden mee verhuisd?
• In welk land gaan je kinderen naar school?
• Heb je nog een huis in Nederland?
• Is je nieuwe onderkomen in het buitenland tijdelijk of echt voor de lange termijn ingericht?
• Sta je nog ingeschreven bij de Nederlandse Basisregistratie (BRP)?
• Ben je al ingeschreven bij een buitenlandse gemeente?
• In welk land ben je lid van clubs, sport- of hobbyverenigingen?
• Waar lopen je abonnementen (krant, tijdschriften, sportclub, etc.)?
• In welk land staat je auto geregistreerd en waar tank je ‘m meestal?
• Heb je andere vervoermiddelen (boot, caravan) geregistreerd in het buitenland of in Nederland?
• Welke nationaliteit(en) heb je?
• Waar gebruik je gas, water en elektriciteit?
• Heb je een verblijfsvergunning in het buitenland? Sta je daar als inwoner ingeschreven?
• Heb je nog werk in Nederland of andere freelance/consultancy-activiteiten?
• Behoud je financiële banden met Nederland (beleggingen, aandelen, bedrijfsaandelen)?
• Heb je buitenlandse bankrekeningen of bezittingen?
• Waar ga je naartoe voor medische behandelingen (huisarts, tandarts, fysio)?
• Heb je een woonplaatsverklaring van een Nederlandse ambassade op je nieuwe adres?
• Op welke locatie(s) gebruik je je pas of creditcard om geld op te nemen of te betalen?

De Belastingdienst focust daarbij écht op wat je doet – je gedragingen – en niet zozeer op wat je bedoelt. Je dagelijkse praktijk weegt zwaarder dan bijvoorbeeld formele inschrijving.