inspirerend om te lezen, maar ook om te relateren aan je eigen situatie

• Effecten: Ik heb van dichtbij gezien wat ons vertrek uit het zoveelste land betekende voor mijn zes jaar oudere broer. Dat was heftig, met veel boosheid, veel heftiger dan voor mijzelf. Ik was dan ook blij dat mijn ouders besloten dat het continu weer opnieuw verhuizen stopte toen ik bijna dertien werd. Ik ben blij dat ik zoveel landen heb kunnen zien, maar de vrienden die ik toen had opgebouwd, bleven. Kind in een expat gezin
• Effecten: Mijn kinderen, die in hun jeugd veelvuldig zijn verhuisd, gaan nu over het algemeen soepel om met veranderingen. Ze leggen makkelijk sociale contacten. Ik heb wel gemerkt dat ze wat minder geaard zijn. Ze veranderen bijvoorbeeld makkelijker van baan en ook relaties hielden in het begin niet lang stand. Dat kan natuurlijk door hun karakters komen, maar toch heb ik het idee dat ons zwervende expat bestaan stevig invloed had. Voormalige expat ouder, die met haar gezin in totaal negen keer verhuisde en in vijf landen woonde
• Voorbereiding: Het is voor jonge kinderen moeilijk om zich in te leven in andere kinderen. Komt jouw kind in een klas terecht waar geen andere internationale kinderen zijn, dan kan het gebeuren dat je kind in het begin wordt uitgescholden, of wordt genegeerd. Maak je kind er, subtiel, bewust van dat dit kan gebeuren. (Frankrijk)
• Timing: We vertellen de kinderen de boodschap "we gaan proberen een vergunning te bemachtigen" expres niet thuis, maar tijdens een korte vakantie. Als ze weg zijn uit hun huiselijke omgeving kan het nieuws makkelijker opgenomen worden, zonder dat ze het meteen aan hun vrienden en vriendinnen in de buurt moeten uitleggen of verklaren. We willen het tegelijkertijd niet zwaar beladen laten overkomen omdat ze zo jong zijn en omdat het nog zo onzeker is. Wel vinden we het belangrijk om ze er gelijk bij te betrekken. We zijn altijd heel open en eerlijk tegen ze. Dat betekent trouwens niet dat we alles met ze bespreken, zeker niet. (Nieuw-Zeeland)
• Voorbereiding: Mijn moeder bracht het vertrek naar het buitenland als één groot, leuk en spannend avontuur. Zo heb ik die periode rondom het vertrek dan grotendeels ook beleefd. Maar tegelijkertijd vond ik het vreemd dat mijn ouders zoveel moeite hadden met het vertrek uit Nederland, met de vele tranen die vloeiden. Iets klopte er niet helemaal. Reflecterend kind van expat ouders
• Voorbereiding: Voor vertrek gingen we iedere dag al Duits praten en lezen. De radio ging op een Duitse zender en een halfuur per dag keken we samen naar Duitse (kinder)televisieprogramma's. Spelenderwijs kregen de kinderen zo al aardig wat Duits mee, hetgeen de eerste tijd na aankomst en de eerste schoolweken makkelijker maakte. (Duitsland)
• Inboedel: Gouden tip als je met kinderen emigreert: neem zoveel mogelijk Nederlandse leesboekjes mee in je koffers of verhuisdozen! En laat mensen die iets op willen sturen ook boekjes of Loco boekjes op sturen. (China)
• Contact met anderen: Nederlandse kinderen zijn gewend altijd en overal hun mening te geven, zelfs als we niet zoveel van het onderwerp afweten. Stel je voor dat je dom overkomt! In de eerste jaren in Japan kwam ik volgens vrienden vaak over als een betweter. Gelukkig kan ik tegenwoordig beter mijn mond houden. (Japan)
• Wennen: Vooral onze dochter, een sociaal maar ook gevoelig type, had het erg lastig in het begin. Ze had veel last van heimwee. We hebben voor haar een gespecialiseerde kindercoach ingeschakeld, die haar via internet in een aantal sessies begeleidde en tools gaf om haar gevoelens meer te uiten en ermee om te gaan. Dat hielp, plus het feit dat ze na verloop van tijd meer vrienden maakte.
• Integreren: Wij hadden zelf in Nederland al de basis van onze Spaanse taalkennis gelegd. Voor onze kinderen was dat toen nog niet haalbaar. Maar het hielp hen wel om te zien dat papa en mama het belangrijk vonden om in de taal van de Spanjaarden zelf te spreken. Daarnaast bezochten we in de eerste maanden veel lokale culturele feesten. Leuk, maar ook goed voor de integratie van onze kinderen.