inspirerend om te lezen, maar ook om te relateren aan je eigen situatie

• Culture shock: Ik was vergeten hoe gehaast iedereen in Nederland is. Gingen we in Australië vaak spontaan bij vrienden of buren op bezoek, in Nederland moest ik wennen aan het feit dat iedereen een volle agenda heeft en je alleen met een vooraankondiging of op afspraak langskomt. (Teruggekeerd uit Australië)
• Opnieuw wennen: Toen we nog in Nederland woonden gingen we met het gezin jarenlang rond Kerst naar ons favoriete restaurant, waar ze ons goed kenden. Dat was stiekem best belangrijk geworden. In het buitenland gingen we ook uit eten rond Kerst, maar dat was toch anders en iedere keer op een andere locatie. Bij terugkeer hadden we ons dan ook voorgenomen deze traditie weer in ere te herstellen. Bleek het restaurant verkocht te zijn, met een andere uitbater dus, volledig verbouwd en een totaal andere kaart. Weg traditie. (Teruggekeerd uit Singapore)
• Opnieuw wennen: Ik was gewend om, op een vriendelijke maar toch ook duidelijke toon met ons huispersoneel om te gaan. Dat was nu eenmaal de manier van met elkaar omgaan. Terug in Nederland gaf ik dan ook duidelijke instructies aan de nieuwe schoonmaakster...en belandde ik met haar in een onprettige discussie over wederzijdse verwachtingen en omgangsmanieren. Een tijd later hebben we het er nog eens over gehad en er om gelachen, maar het moment zelf was behoorlijk confronterend. (Teruggekeerd uit Malawi)
• Opnieuw wennen: Onze kinderen, allemaal geboren in het vrijwel altijd aangenaam warme buitenland, wisten niet wat ze overkwam toen de Nederlandse winter aanbrak. Dikke winterjassen, handschoenen, sneeuw, gladheid; het was allemaal nieuw. Natuurlijk waren we wel eens op bezoek geweest in Nederland, maar altijd in het voorjaar of de zomer. (Teruggekeerd uit Thailand)
• Opnieuw wennen: Ik woonde en werkte als ondernemer en investeerder in een klein vissersstadje in Vietnam. Ik was er de enige investeerder van formaat, hetgeen me regelmatig tv-interviews en een hoop uitnodigingen voor ceremoniële bijeenkomsten opleverde. Locals nodigden me vaak bij hen thuis uit. Teruggekomen in Nederland was ik weer 'één van de velen'. Dat gaf dubbele gevoelens; ik had meer privacy en werd niet meer gezien als wandelende bankier, maar tegelijkertijd miste ik die drukte en hectiek rondom mijn persoon ook. (Teruggekeerd uit Vietnam)
• Opnieuw wennen: Toen ik op vijftienjarige leeftijd terugkwam in Nederland, vielen alle zekerheden van mij weg. Ik had geen plek meer die ik thuis kon noemen. Ik kende de mode en de gewoonten niet en ik had hier geen vrienden. Ik voelde me vaak alleen. En ik miste iemand bij wie ik mijn verhaal kon doen, iemand die écht naar mij luisterde en mij begreep. (Third Culture Kid)
• Terugkeren met kinderen: Bespraken we de op handen zijnde terugkeer naar Nederland, dan maakten onze al wat oudere kinderen zich vooral zorgen om hun kledingkeuze, voorkeuren in muziek, kapsel, etc. De achterliggende gedachte was natuurlijk of ze wel aansluiting zouden vinden bij hun leeftijdgenoten in Nederland, of ze er wel 'bij gingen horen'. Dat ging uiteindelijk eigenlijk best soepel, de meeste kinderen vonden die buitenlandverhalen eigenlijk wel 'stoer' en dat hielp bij het opnieuw aansluiting krijgen. (Teruggekeerd uit Hong Kong)
• Terugkeren met kinderen, Timing: Onze zoon hoorde het nieuws van de terugkeer naar Nederland uiteindelijk via een vriend, die het van zijn ouders had gehoord. In de expatgemeenschap wordt voortdurend gevraagd wanneer je weer vertrekt, dus hadden wij het aan andere expats verteld. Dat was vervelend, hij is een tijd terecht boos geweest dat wij het hem niet al hadden verteld. (Teruggekeerd uit Singapore)
• Terugkeren met kinderen, Voorbereiding: Gezien de geringe vliegtijd van ongeveer 6 uur én het feit dat we al vroeg wisten dat we zouden gaan terugkeren, zijn we met onze dochter voor het definitieve vertrek uit Ghana al eens teruggevlogen naar Nederland. Even opnieuw 'live' kennismaken met vrienden en familie, even langs haar oude school waar ze zou gaan terugkeren, even de ooit zo vertrouwde omgeving weer zien. Dat hielp onze dochter bij het afscheid nemen in Ghana. (Teruggekeerd uit Ghana)
• Terugkeren met kinderen: Ik ben de eerste periode na terugkeer niet direct weer aan de slag gegaan; heb bewust tijd genomen om onze twee dochters een goede en vertrouwde start te geven. Kwamen ze uit school, dan was ik thuis en hoefden ze niet naar de opvang. Zo kregen ze de tijd om weer te wennen aan Nederland. Pas na een maand of zeven heb ik mijn eigen carrière langzamerhand weer opgepakt. (Teruggekeerd uit USA)
• Terugkeren met kinderen, Culture shock: Ik had het grootste deel van mijn jaren als kind in het buitenland gewoond. Had een totaal ander leven achter de rug dan mijn leeftijdsgenoten in Nederland; ik deed het in de periode na terugkomst dan ook iedere keer net verkeerd; zei de verkeerde dingen, gaf de verkeerde emoties, droeg de verkeerde kleding. Dat was heel vermoeiend. Maar vooral die brutaliteit van Nederlandse kinderen, dat grove gedrag, het weinige respect voor ouderen: ik heb daar niet aan kunnen wennen. Die tijdelijke cultuurschok waar ze het over hebben duurde bij mij zo'n 3,5 jaar! (Teruggekeerd uit Latijns-Amerika)
• Terugkeren met kinderen, Onderwijs: We vonden het niet makkelijk om onze kinderen weer op het juiste niveau in te laten stromen in het Nederlandse basisonderwijs. Er werden diverse testen afgenomen, maar uiteindelijk bepaalde vooral het overleg tussen ons en de school de uiteindelijke keuze. (Teruggekeerd uit Canada)
• Terugkeren met kinderen, Onderwijs: Het tweetalig voortgezet onderwijs bleek een goede match voor onze tiener. Hij vond het heerlijk dat veel lessen in het Engels plaatsvonden, daar lag natuurlijk ook zijn kracht, en kon zo geleidelijk ook weer wennen aan het Nederlands. We hadden dat in het buitenland wel onderhouden, maar niet zodanig dat hij daarmee makkelijk zou kunnen instromen. (Teruggekeerd uit USA)
• Opnieuw wennen: Veel van onze vrienden, en ook mijn ouders, waren wel op vakantie in Europa geweest maar nooit voor langere tijd buiten Europa. Ze hoorden onze verhalen aan, maar konden zich er niet echt in verplaatsen. De interesse in 'dat rare ver-weg-land' was dan ook vrij snel weer weg, waardoor wij onze verhalen en ervaringen niet echt meer kwijt konden. We hebben bewust een netwerk van repats opgezocht, omdat zij zich wel herkenden. (Teruggekeerd uit Venezuela)
• Opnieuw wennen: Op de vestiging van ons bedrijf in Beijing heb ik een bijzondere tijd gehad. Ik was een soort centrale spil bij bezoek van buitenlandse delegaties, mocht overal aanschuiven, ontmoette bijzondere mensen uit China op hoog niveau. Terug in Nederland was ik eigenlijk weer één van de velen. Een bijzondere ervaring in China, maar na terugkeer moest ik flink wennen aan die andere status. (Teruggekeerd uit China)
• Bakens verzetten: Wij kijken voldaan terug op elf jaar leuke gasten ontvangen, wandelingen begeleiden en natuurlijk ook basaal werk. En willen ons guesthouse alleen maar verkopen, omdat we nu onze pensioendatum al ruim gepasseerd zijn en we ook van dat pensioen willen gaan genieten. (Teruggekeerd uit Duitsland)
• Culture shock: Al dat geklaag en gemopper hier in Nederland, bijvoorbeeld als men ergens even een paar minuten moet wachten. Nou, irriteerde ik me dan, moet je eens naar een overheidsinstantie gaan in de Filipijnen. Uren wachten in een lange rij met mensen is daar heel normaal, en geaccepteerd. Wat zit je nou te zeuren om die tien minuten! (Teruggekeerd uit de Filipijnen)
• Tot rust komen: Voor de eerste keer na 10 jaar reizen dacht ik aan alle moeite die continu verplaatsen met zich meebrengt, hoe ik altijd op mijn qui vive was geweest. Ik besefte dat reizen ook kan verzadigen, dat ik nooit echt aan leven was toegekomen omdat ik onderweg te hard bezig was geweest met overleven. Als ik terugdenk aan mijn reizen, zie ik iemand die rent, die haast heeft, weinig toeschietelijk is, doet wat ze wil en nergens bij wil horen. Nu ik mij met mijn vriend heb gesetteld in Frankrijk, komen we er eindelijk aan toe stapsgewijs tot rust te komen. (Wereldreis)
• Motivatie: Het bevalt ons hier nog prima. Maar we hebben ook altijd gezegd dat deze Duitsland-onderneming niet voor eeuwig zou zijn. Als er iemand langs komt die onze bed & breakfast wil overnemen, dan staan we daar positief tegenover. Alles is uiteindelijk te koop en dat biedt ons de ruimte voor een nieuw avontuur! (Duitsland)
• Motivatie: De keuze om definitief in Ijsland te blijven kon ik pas maken nadat ik eerst, met dochter maar zonder mijn man, was weggegaan. Terug naar Nederland. Ook al zagen we elkaar eens in de anderhalve maand: nu pas weet ik hoe het is om als gezin uit elkaar te worden getrokken. De glans van weer in Nederland zijn was er al snel af. Soms blijkt het dus goed om ergens even afstand van te nemen; letterlijk en figuurlijk. We kiezen nu bewuster, gezamenlijk, voor wonen en ondernemen in Ijsland. (Ijsland)
• Motivatie: Grote verschillen tussen de psychische effecten bij (r)emigratie van en naar Europa of van en naar een ander continent zijn er niet. Ik ken mensen die naar België verhuisden en zich daar net zo ontheemd voelden als anderen in Canada of Zuid-Afrika. Natuurlijk maakt het qua tijd, geld en energie wel wat uit; 'even' teruggaan vanuit een bestemming buiten Europa geeft extra druk. Maar het wispelturige van binnen Europa vaker en goedkoper heen & weer kunnen reizen kan het ook juist moelijker maken ergens te wortelen. (Coach)
• Voorbereiding: Na afwisselend in Nederland en buitenland te hebben gewoond, besloten we ons nu te gaan settelen in Nederland. Vrij snel hebben we ons aangemeld voor een online coachingstraject. In de gesprekken die we voerden (deels via Skype) werden we bewust gemaakt van de waarde van een gedegen voorbereiding op onze terugkeer; daarnaaast ging het concreet over netwerken, zelfinzicht, cv, relaties, etc. Mede hierdoor hadden we een relatief makkelijke 'landing' in Nederland. (Teruggekeerd uit Indonesië)
• Werk: Ik woon sinds 1980 in Spanje, maar de laatste jaren is de werkeloosheid sterk toegenomen. Ik heb in de afgelopen 4 jaar al 6 verschillende banen gehad op contractbasis van 6 maanden, nu zit ik weer zonder werk, en zonder uitkering. Ik overweeg vaak om terug te keren naar Nederland, maar ik ben de Nederlandse cultuur wel ontgroeid. Wat werk betreft maak ik me zorgen; het vinden van een baan in Nederland als 55-jarige die perfect Spaans spreekt maar is achtergebleven op het gebied van de Nederlandse taal zal ook niet makkelijk worden ... (Spanje)
• Regelgeving: Ik raad remigranten uit regio's buiten Europa die terug willen keren met een niet-Nederlandse partner vaak aan om (eerst) naar Duitsland te gaan. Je bent aan de grensstreek vlakbij Nederland en in Duitsland liggen veel bureaucratische regels simpeler dan in Nederland. Duitsland kent voor meereizende partners geen inburgeringscursus, en een lagere minimum inkomensgrens van de partner. In Duitsland kan je ook makkelijk huren in de vrije sector, zelfs als je geen baan hebt. En je kunt er makkelijk een baan vinden als geschoolde en ervaren Nederlander. Bovendien is er meer ruimte en natuur te vinden in Duitsland. Na een aantal maanden heb je je EU rechten opgebouwd, en kan je terug naar Nederland met je buitenlandse partner, als je dat nog zou willen. (Duitsland)
• Onderwijs & cursus: Ik had zeker in het begin moeite met de Nederlandse taal. Ik had continu de Spaanse variant in mijn hoofd, waardoor ik vaak ging hakkelen. Mensen interpreteerden dat als dat ik interessant wilde doen, wilde laten zien dat ik toch echt die bijzondere tijd in het buitenland had gewoond. Maar ik kwam simpelweg gewoon niet op de Nederlandse woorden. (Teruggekeerd uit Spanje)
• Gezondheid: Na een 4-jarig verblijf in Maleisië wil ik met mijn 3 kinderen terug verhuizen naar Nederland, vooral omdat mijn oudste zoon autisme heeft en hier in Maleisië nauwelijks goed geholpen kan worden. Mijn vrouw uit Maleisië is akkoord met dit idee en wil ook graag dat ik met mijn 3 kinderen in Nederland ga wonen. Zij blijft voolopig nog in Maleisië, maar zodra ik nieuwe huisvesting en werk heb geregeld gaan we aan de procedures beginnen om haar ook naar Nederland te halen. (Maleisië)
• Veiligheid: Ik woon al 23 jaar in Afrika, nu al een tijd in Zuid-Afrika. Ik zie hier momenteel geen veilige toekomst voor mijn dochter van inmiddels 15, dus overweeg sterk om terug te keren naar Nederland. We hebben allebei gelukkig een Nederlands paspoort. Maar als 49-jarige maak ik me veel zorgen over het vinden van werk. (Zuid-Afrika)
• Sociale voorzieningen: Terugkeren ervaarden wij, als hoogopgeleid gezin dat voor emigratie altijd hard werkte en belasting betaalde in Nederland, als pittig. Na maanden vergeefs werk zoeken en logeren bij vrienden klopten we aan bij de gemeente met een verzoek om tijdelijke hulp, een overbrugging om weer op eigen benen te kunnen staan. Kort gezegd: we werden nergens in geholpen, soms echt tegengewerkt en meerdere keren redelijk onbeschoft behandeld. (Teruggekeerd uit Tunesië)
• Sociale voorzieningen: Mijn man en ik wonen nu bijna een jaar op Curaçao. Helaas is onze droom in flinke duigen gevallen, we denken erover om terug te gaan naar Nederland. We hebben gelukkig nog een eigen huis in Nederland. Wel vragen we ons af of we een uitkering kunnen aanvragen, om vanuit daar weer werk te gaan zoeken. (Curaçao)
• Werk: Ik ben nu na een lang verblijf op de Antillen weer zes maanden terug in Nederland. Heb geen grote problemen ondervonden, werd bij de diverse regelzaken altijd netjes geholpen. Ik was vanuit de Antillen al aan het solliciteren bij Nederlandse werkgevers, met sollicitatiegesprekken via Skype. Had snel een baantje en klein appartement gevonden, had wat spaargeld om rond te kunnen komen, en kon vanuit die startsituatie een andere baan en groter appartement vinden. (Teruggekeerd uit de Antillen)