Samenvattingen per hoofdstuk bij de 11e druk van Social problems: A down-to-earth-approach van Henslin - Bundel
Waar gaat het boek 'Social problems: A down-to-earth-approach van Henslin' over? - Chapter 0
Het boek Social Problems: a Down to Earth Approach is geschreven door James M. Henslin. Henslin is Professor Emeritus van Sociologie op de Southern Illinois University in Edwardsville. Hij heeft al veel boeken over sociologie geschreven. Dit boek is een van zijn bekendste werken en is inmiddels al de elfde druk. Met het boek hoopt Henslin zijn enthousiasme over sociologie over te brengen op studenten. Bij het lezen van het boek is dit enthousiasme ook merkbaar.
Het boek probeert een volledig beeld van sociologie te geven. Hiervoor worden de grootste sociale problemen van onze tijd bekeken aan de hand van de grootste sociologische perspectieven. Na de twee inleidende hoofdstukken over wat sociologie, een sociaal probleem en sociologische interpretatie is, heeft ieder hoofdstuk dezelfde structuur. Eerst wordt aangegeven wat er van het hoofdstuk geleerd kan worden, dan wordt het sociale probleem uiteengezet, dan de sociologische perspectieven om naar dit probleem te kijken, dan het beleid wat dit probleem zou kunnen oplossen en dan de mogelijke toekomst van dit probleem.
De sociale problemen waar het boek over gaat, hebben betrekking op vrijwel ieder aspect van de samenleving. In de volgorde van de hoofdstukken gaat het over seksueel gedrag, medicatie en drugs, geweld, misdaad en strafrecht, armoede en welvaart, gender en seksuele oriëntatie, raciaal-etnische relaties, mentale en fysieke ziekten, familie, milieu en urbanisatie. Hierdoor krijgen studenten een volledig beeld van de reikwijdte van de sociologie en wordt ze geleerd hoe ze zelf sociologisch met allerlei soorten sociale problemen om kunnen gaan.
Hoe zien sociologen sociale problemen? - Chapter 1
Wat kan er geleerd worden van dit hoofdstuk?
Na het lezen van dit hoofdstuk, kan de lezer begrijpen wat sociologische verbeelding is, het verschil tussen een persoonlijk en een sociaal probleem uitleggen en het belang van de sociale locatie uitleggen. Ook zal begrijpelijk worden dat sociologen de sociale locatie gebruiken om groepsgedrag uit te leggen maar geen individueel gedrag. Het wordt duidelijk dat sociale problemen bestaan uit objectieve condities en subjectieve belangen en dat sociale problemen relatief zijn. De lezer kan na dit hoofdstuk de vier fases van een sociaal probleem onderscheiden. Het belang van sociologische bijdragen zal uitgelegd kunnen worden en het wordt duidelijk waarom gezond verstand niet genoeg is om sociale problemen te begrijpen. Er zijn vier basis onderzoeksmethoden die sociologen gebruiken om sociale problemen te bestuderen, die in dit hoofdstuk uiteen worden gezet. Tenslotte wordt de discussie binnen de sociologie over of sociologen wel of geen kanten moeten kiezen samengevat.
Wat is de sociologische verbeelding?
Sociologische verbeelding (sociological imagination) is een term die is opgeworpen door socioloog C. Wright Mills en gaat over de verbeelding die nodig is om te begrijpen waarom iemand in een specifieke sociale context bepaalde dingen doet, denkt en voelt. Deze verbeelding kan gebruikt worden om te begrijpen wat het verband is tussen persoonlijke problemen en de omstandigheden in de maatschappij. Onze ideeën over abortus komen bijvoorbeeld niet zomaar uit het niets, maar houden verband met veranderingen in de technologie, het recht en genderrelaties.
De sociologische verbeelding wordt ook wel het sociologische perspectief genoemd. In het dagelijks leven hebben we een veel gerichter, persoonlijker perspectief. Hierdoor denken we soms ten onrechte dat we geheel zelfstandig tot bepaalde ideeën of acties zijn gekomen. Door het perspectief te verschuiven naar de sociale context, krijgen we een beter begrip van alle factoren die meespelen bij onze gedachten en handelingen. Er zijn drie levels van sociale context:
- De brede sociale context met historisch relevante situaties zoals of er oorlog of vrede is, of de economie groeit of keldert en of er welvaart is of juist niet.
- De smalle sociale context, meer gericht op het individu maar wel ten opzichte van alle andere individuen in de samenleving, met gender, ras-etniciteit, religie en sociale klasse.
- De persoonlijke sociale context. Deze gaat over de relaties van het individu met familie, vrienden, collega's en kennissen.
Wat is de sociale locatie?
De sociale locatie houdt in waar je je binnen de samenleving bevindt. Het gaat hierbij niet alleen om de fysieke plek, maar ook over zaken zoals opleiding, sekse en gender, ras-etniciteit, leeftijd, gezondheid en burgerlijke staat. De sociale locatie is belangrijk voor onze relatie met anderen en voor de keuzes die we maken, maar het bepaalt niet onze handelingen. Het heeft alleen een grote invloed op onze handelingen, omdat we bepaald gedrag zien om ons heen. Als vrijgezelle studente van 20 kan abortus door de sociale locatie een veel logischere keuze lijken dan als getrouwde vrouw van 30, maar in beide gevallen kan hiervoor gekozen worden. De sociale locatie zegt dus iets over het gedrag van de groep, maar er zijn altijd individuele uitzonderingen.
Wat is een sociaal probleem?
Een sociaal probleem is een aspect van de samenleving waar veel mensen zich om bekommeren en wat velen zouden willen veranderen. Sociale problemen zijn niet natuurlijk maar sociaal geconstrueerd; mensen bepalen zelf of een bepaalde situatie een probleem is of niet. Sociale problemen hebben twee componenten:
- De objectieve conditie, dus de conditie die kan worden gemeten of ervaren. Bij abortus bijvoorbeeld of dit legaal of illegaal is, wie dit ondergaan en in welke situaties.
- De subjectieve belangen, dus belangen die veel mensen hebben over de objectieve conditie. Bij abortus zijn de belangen tweeledig; er is een grote groep mensen die zich zorgen maakt over de vrouwen die ongewenst kinderen moeten baren maar ook een grote groep mensen die zich zorgen maakt om de zwangerschappen die vroegtijdig beëindigd worden. De belangen, of de verhoudingen tussen de belangen, zijn in andere delen van de wereld anders. In de Verenigde Staten is de pro-life beweging bijvoorbeeld groter dan in Nederland. Hier is de discussie over abortus ook heftiger dan bij ons.
Sociale problemen zijn dynamisch; als de maatschappij verandert, veranderen ook de sociale problemen. Sociale problemen zijn ook relatief; wat de een ziet als probleem, ziet de ander als oplossing. Voor sommigen is de mogelijkheid van abortus een oplossing voor problemen zoals dat vrouwen hun opleiding niet af konden maken of door hun familie verstoten te worden door zwanger te raken. Voor anderen is abortus zelf het probleem. Wees er ook van bewust dat degenen met de macht niet zomaar de tegenstrijdige belangen kunnen weghalen: abortus kan legaal gemaakt worden, maar er zal weerstand blijven komen van bijvoorbeeld de strenggelovigen.
Wat zijn de vier fasen van sociale problemen?
Volgens de natuurlijke geschiedenis van sociale problemen, gaan sociale problemen door vier fasen:
- Fase één: er komt druk om een situatie te veranderen, het probleem wordt gedefinieerd, leiders staan op en er wordt een beweging georganiseerd.
- Fase twee: er komt een officiële reactie op de groeiende druk, mogelijk met sancties of juist accommodaties voor de verandering.
- Fase drie: op de officiële reactie komt weer een reactie, er worden kanten gekozen en er komen handelingen van goedkeuring of afkeuring.
- Fase vier: er worden nieuwe strategieën gebruikt om de laatste oppositie tegen te gaan.
Wat is de rol van de sociologie in sociale problemen?
Sociologie kan gebruikt worden als gereedschap om een objectief begrip van sociale problemen te krijgen. Dit zijn de vijf belangrijkste bijdragen van sociologen bij het in kaart brengen en het oplossen van sociale problemen:
- Sociologen kunnen objectieve condities meten.
- Sociologen kunnen subjectieve belangen meten.
- Sociologen kunnen de sociologische verbeelding inzetten om sociale problemen in hun brede sociale context te plaatsen.
- Sociologen kunnen mogelijk beleid identificeren wat kan helpen de sociale problemen op te lossen of te verminderen.
- Sociologen kunnen de consequenties van beleid evalueren.
Sommige mensen vragen zich af waarom we hier de sociologie voor nodig hebben, als we er ook gewoon met ons gezond verstand (common sense) over na kunnen denken. Ons gezond verstand klopt echter vaak niet met de werkelijkheid. Common sense ideeën zoals dat vrouwen die niet zwanger willen raken anticonceptie gebruiken en dat vrouwen die een abortus ondergaan, nooit zwanger hadden willen raken, kloppen vaak niet. Veel vrouwen die na hun abortus werd gevraagd over deze onderwerpen, hadden redenen om geen anticonceptie te willen gebruiken (bijwerkingen, te weinig geld, verminderde intimiteit) of wilden wel zwanger worden maar kwamen later pas tot de conclusie dat ze geen kind konden/wilden krijgen. Er is objectief onderzoek voor nodig om dit soort dingen in te zien.
Wat zijn de onderzoeksmethoden van sociologen?
Wat voor methode een socioloog kiest, is afhankelijk van wat er onderzocht moet worden, hoe praktisch iedere methode hiervoor is en of de methode ethisch is. Onderzoek valt in één van de vier volgende onderzoeksontwerpen:
- Case studies: de socioloog onderzoekt één specifiek geval om diepgaande informatie te verkrijgen.
- Enquêtes: de socioloog laat vragen beantwoorden door een grotere groep (het liefst willekeurig samengesteld) om algemene informatie te verkrijgen.
- Experimenten: door een experimentele groep en een controle groep in experimenten te laten meedoen, kunnen verschillen tussen een specifieke groep en de rest van de samenleving duidelijk worden. Vanwege ethische en praktische overwegingen, komen experimenten bij onderzoek naar sociale problemen weinig voor.
- Veldstudies: de socioloog gaat naar de setting waarover hij meer wil weten en observeert.
Om informatie te verkrijgen, kan gekozen worden voor een interview, een vragenlijst, opvragen van documenten of observatie. Deze methoden worden vaak in een combinatie gebruikt.
Zouden sociologen kanten moeten kiezen?
Sociologen doen objectief onderzoek. Er is binnen de sociologie veel discussie over de vraag of sociologen een kant moeten kiezen, om sociale problemen actief te kunnen oplossen, of juist niet, om niet af te doen aan de objectiviteit. Er zijn veel sociologen die vinden dat ze moreel verplicht zijn om de kant van de onderdrukten te kiezen. Maar zelfs als dit door iedereen geaccepteerd zou worden als sociologische taak, is het vaak niet zo duidelijk wie er onderdrukt wordt en wie niet. Sociologen zijn ook mensen en hun waarden worden net zo gevormd als bij anderen. Echt objectief kan dus ook de socioloog niet blijven als hij een keuze maakt voor een kant. Er is binnen de sociologie wel de consensus dat het onderzoek objectief verricht moet worden, en dat als er vervolgens een kant wordt gekozen, duidelijk gemaakt moet worden dat dit subjectief is.
