Wat houdt een Studentstage in de advocatuur in?

• Ten aanzien van de studentenstage (die meestal twee maanden duurt) kunnen in zijn algemeenheid de volgende opmerkingen worden gemaakt:
• Voor de student biedt de stage een uitgelezen kans om in de keuken van de advocatuur rond te kijken en om links en rechts uit een pannetje te snoepen. Tegelijkertijd heeft het kantoor gedurende twee maanden de tijd om de kat uit de boom te kijken en te beoordelen of in de stagiair(e) wellicht een goed advocaat schuilt die later in dienst kan worden genomen.
• Het verhaal dat de stagiair(e) vooral een goedkope kracht is die de gehele dag in de bibliotheek zit opgesloten, gaat wellicht in sommige gevallen op, maar het moet niet worden overdreven. In het overgrote deel van de gevallen is het kantoor een aanzienlijke hoeveelheid (niet-declarabele) tijd kwijt aan de begeleiding van de stagiair(e).
• In principe geldt dat de grote kantoren meer student-stageplaatsen hebben dan de kleine en middelgrote kantoren. Ook geldt dat zij een grotere toeloop hebben dan de kleinere kantoren. Wie een studentenstage ambieert binnen een groot kantoor dient hiervoor tijdig, dat wil zeggen meestal een half jaar van tevoren, te 'solliciteren' door middel van een open sollicitatiebrief. Vaak dien je een curriculum vitae en een lijst van tot dusver behaalde studieresultaten  bij te voegen.
• Bij de kleinere kantoren geldt dit in grote lijnen ook; meestal hoeft echter niet   zo vroeg te worden gesolliciteerd. In sommige gevallen wordt overigens bij sollicitaties voor studentenstages door de universiteiten bemiddeld.
• Gedurende de studentenstage bij een groot kantoor draait de stagiair(e) vaak mee binnen één bepaalde sectie. Bij de kleinere kantoren draai je meestal mee in de algemene rechtspraktijk van het kantoor. Het feit dat je binnen een sectie wordt geplaatst, wil overigens niet altijd zeggen dat je uitsluitend op dat specifieke rechtsterrein werkzaam is.
• Als je je zo breed mogelijk wil oriënteren, iets waarvoor de studentenstage juist geschikt is, is het handig om(met name bij de grote kantoren)   dit al tijdens het 'sollicitatiegesprek' aan te kaarten. In het algemeen zul je overigens zelf (alsnog) verschillende advocaten moeten aanschieten om een zo breed mogelijk takenpakket te krijgen.

Wat voor klantenkring hebben advocatenkantoren?

• De beroepsregels van de advocatuur laten niet toe dat kantoren de namen van cliënten noemen; deze zal je hier dan ook niet aantreffen. Aan de hand van de verschillende specialisaties kan echter een redelijk oordeel worden gevormd over de cliëntenkring van het kantoor. Zo zal een kantoor dat in energierecht gespecialiseerd is vermoedelijk onder meer de belangen behartigen van één of meerdere bedrijven uit de olie- en gaswinnings-sector en zou een kantoor dat als specialisme sportrecht opgeeft zich bijvoorbeeld bezig kunnen houden met de voetbaltransfers
• In het algemeen (uitzonderingen zijn natuurlijk mogelijk) kan gezegd worden dat de grote kantoren ook de grotere cliënten hebben, hetgeen ook niet verwonderlijk is daar er binnen een groot kantoor met veel advocaten nu eenmaal veel specifieke kennis is samengevoegd. Voor de grote onderneming met veel uiteenlopende juridische vragen is het meestal aantrekkelijk om terecht te kunnen bij een kantoor dat alle problemen kan behandelen. Dit hoeft overigens niet steeds hetzelfde kantoor te zijn:
• Van de bedrijven met minder dan 10 werknemers is 60% 'trouw' aan de 'eigen' advocaat terwijl dit percentage bij bedrijven met meer dan 100 werknemers slechts 28% is (rapport Inter/View).
• De grote kantoren zullen vaak tevens de belangen behartigen van de (lagere) overheden, het midden- en kleinbedrijf en een enkele (betalende) particulier. Dit laatste hebben zij dan gemeen met de kleine en middelgrote kantoren, die daarnaast ook, vaker dan de grote kantoren, een aantal niet-betalende cliënten (toevoegingen) hebben.
• Uit het eerder aangehaalde onderzoeksrapport van bureau Inter/View blijkt dat particulieren zich niet of nauwelijks tot de grote en zeer grote kantoren voelen aangetrokken. In de aan het onderzoek voorafgaande twaalf maanden blijken zich ongeveer 600.000 personen tot een advocaat te hebben gewend. Ruim 98% (!) heeft daarbij de voorkeur gegeven aan een kantoor met minder dan twintig advocaten. Uit het onderzoek blijkt tevens dat het aantal particulieren dat van de diverse fusies in de advocatuur negatieve gevolgen zegt te verwachten tweemaal zo groot is als het aantal dat die gevolgen positief waardeert.

Internationale samenwerkingsverbanden binnen de advocatuur

• De internationalisering in de samenleving heeft ook in de advocatuur geleid tot (internationale) fusies en het aangaan van samenwerkingsverbanden met buitenlandse kantoren:
• "Als je voor iedere casus die zich aandient een advocaat in Italië moet zien te vinden, dan kost dat te veel tijd. Bovendien krijg je dan problemen met de honorering en de kwaliteit."(mr. P.G.J. Wertenbroek)
• Daarnaast werken vele kantoren met buitenlandse kantoren samen, maar hebben dit niet geformaliseerd of gepubliceerd. Dit valt te verklaren uit het feit dat bij formele samenwerking slechts zaken van dat betreffende kantoor worden verkregen; bij niet-exclusieve (niet geformaliseerde) samenwerking worden veelal meerdere zaken (van meerdere kantoren) verkregen. Indien formeel een samenwerkingsverband is aangegaan en dit ook bekend is gemaakt, dan is het vermeld.