JoHo

Met kinderen naar het buitenland?

• Iedere situatie is anders. Ieder kind is anders. Het maakt nogal wat uit of je definitief in je nieuwe woonland en op één locatie blijft wonen, of dat je eens in de twee jaar verhuist naar een nieuw woonland, of dat je je al reizend continu verplaatst met je gezin.

Wat zijn de eerste aandachtspunten?

• in de meeste gevallen zullen bij een lang verblijf in het buitenland of emigratie je kinderen uiteraard meegaan
• hebben je kinderen de baby- of peuterleeftijd dan zullen ze relatief het meest eenvoudig meeverhuizen; hun vertrouwde (gezins)omgeving blijft bestaan en ze hebben zich nog weinig gehecht aan de externe omgeving
• de meeste kinderen tussen globaal 8 en 10 jaar kennen ook een vrij stabiele ontwikkelingsperiode en verhuizen over het algemeen prima mee naar het buitenland
• voor tieners is een lang verblijf in het buitenland vaak het meest ingrijpend; het verlies van vriendschappen, school, buurt, sport en vaste patronen kan er flink inhakken
• veel wereldreizigers, expats en emigranten geven aan dat een lang verblijf in het buitenland kinderen enorm kan verrijken, maar dat het -waar haalbaar- beter is je als gezin voor een aantal jaar te settelen zodra de oudste elf/twaalf wordt
• hou er rekening mee dat een lang verblijf in het buitenland met kinderen die in Nederland al een ontwikkelingsachterstand hebben, vaak niet succesvol verloopt: zij zijn vaak beter af in Nederland, met hun ouders
• gaan je kinderen niet mee, bijvoorbeeld omdat ze in de leeftijd komen dat ze (bijna) op eigen benen kunnen staan dan ligt er vooral eerst een huisvestingskeuze: in je oude woonhuis (mits mogelijk), bij familie, op een internaat, bij een gastgezin...
  • veel achterblijvende kinderen geven aan dat ze zich op een internaat vrijer voelen dan bij familie. In landen niet ver van Nederland verwijderd is een 'internaat' heel gewoon en het klassieke beeld van internaten is al lang achterhaald door de moderne opleidingsinstituten van tegenwoordig. Internaten bestaan in allerlei soorten en maten, soms met eigen onderwijs of soms verbonden aan scholen in de directe omgeving.
  • goed afspreken hoe het onderlinge contact aan te pakken is essentieel. Contact is steeds eenvoudiger via allerlei communicatiemiddelen, maar het blijft belangrijk af te stemmen of dit contact op vaste momenten is, vooral spontaan zal zijn, of een combinatie daarvan.
• zijn je kinderen op een leeftijd dat ze al (bijna) het huis uit zijn, dan kan je ook overwegen nog enkele jaren te wachten met een verhuizing naar het buitenland. Je kunt er de komende jaren nog voor je kinderen zijn, ze helpen met de overgang naar en gewenning op een eigen woonplek. En vervolgens met een geruster hart voor langere tijd of emigratie naar het buitenland vertrekken, omdat je met eigen ogen gezien hebt dat ze zichzelf inmiddels (meestal) prima weten te redden.