Welke ontwikkelingsissues kunnen optreden bij kinderen die terugkeren na een lang verblijf in het buitenland?

Er zitten voor- en nadelen aan het verblijf van kinderen in het buitenland. Aan de ene kant lijken kinderen vaak ouder dan ze werkelijk zijn, aan de andere kant kunnen ze op bepaalde gebieden juist achter lopen in ontwikkeling.

• jonge volwassenheid: brede kennis, veel te maken gehad met volwassenen, terugkerende jongeren spreken vaak meerdere talen en zijn cultureel diverser en hebben een sterker besef van zelfstandigheid.
• verlate adolescentie (vaak pas tussen 22-24 jaar): persoonlijke identiteit ontwikkelt zich later door veranderende culturele regels, eigen keuzes maken wordt verstoord door grotere onvoorspelbaarheid van het leven in het buitenland, veranderende sociale omgangsnormen bij terugkeer en niet kunnen lezen van de "ongeschreven regels", waardoor een kind terughoudender is in aangaan van sociale relaties.

Ik had het grootste deel van mijn jaren als kind in het buitenland gewoond. Had een totaal ander leven achter de rug dan mijn leeftijdsgenoten in Nederland; ik deed het in de periode na terugkomst dan ook iedere keer net verkeerd; zei de verkeerde dingen, gaf de verkeerde emoties, droeg de verkeerde kleding. Dat was heel vermoeiend. Maar vooral die brutaliteit van Nederlandse kinderen, dat grove gedrag, het weinige respect voor ouderen: ik heb daar niet aan kunnen wennen. Die tijdelijke cultuurschok waar ze het over hebben duurde bij mij zo'n 3,5 jaar!

Uit Latijns-Amerika teruggekeerde (destijds) tiener